беспрацо́ўе, -я, н.

1. Сацыяльна-эканамічная з’ява, калі частка працаздольнага насельніцтва не знаходзіць сабе рабочага месца; наяўнасць беспрацоўных.

Рост беспрацоўя.

2. Стан беспрацоўнага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

валлекава́тасць, ‑і, ж.

Наяўнасць валляка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паго́рыстасць, ‑і, ж.

Наяўнасць пагоркаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэгенераты́ўнасць, ‑і, ж.

Наяўнасць адзнак выраджэння, дэгенерацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іржа́васць і ржа́васць, ‑і, ж.

Наяўнасць іржы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мазо́лістасць, ‑і, ж.

Уласцівасць мазолістага; наяўнасць мазалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таро́сістасць, ‑і, ж.

Наяўнасць таросаў; мноства таросаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэфе́ктнасць, ‑і, ж.

Наяўнасць недахопу, пашкоджання. Дэфектнасць дэталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многасяме́йнасць, ‑і, ж.

Стан многасямейнага; наяўнасць вялікай сям’і.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палата́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Наяўнасць змякчэння гукаў мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)