Verbum

суро́кі, -аў (разм.).

У народных павер’ях: няшчасце, хвароба і пад., прынесеныя каму-н. нядобрым вокам.

рапсо́дыя, -і, мн. -дый, ж.

Інструментальны твор на тэмы народных песень, эпічных паданняў.

Венгерская р.

Ліста.

талісма́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Паводле народных уяўленняў: прадмет, які прыносіць яго ўладальніку шчасце, удачу.

фалькло́р, -у, м.

Вусная народная творчасць, сукупнасць народных абрадавых дзеянняў.

Беларускі славесны ф.

|| прым. фалькло́рны, -ая, -ае.

ве́дзьма, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. У народных павер’ях: злая чараўніца.

2. перан. Пра злую, сварлівую жанчыну (разм.).

закліна́нне, -я, н.

1. гл. заклінаць.

2. У народных уяўленнях: магічныя словы, якімі заклінаюць (у 2 знач.).

Гаварыць заклінанні.

цмок¹, -а, мн. -і, -аў, м.

У казках і народных паданнях: пачвара ў выглядзе змея, дракона.

Асілкі змагаліся з цмокам.

уро́кі, -аў, адз. уро́к, -у, м. (разм.).

Паводле народных уяўленняў: няшчасце, хвароба, пашкоджанне, выкліканыя благім вокам ці дрэнным словам.

Баяцца ўрокаў.