wynająć

зак.

1. наняць;

wynająć robotnika — наняць работніка;

2. наняць, зняць;

wynająć od kogo pokój — зняць пакой у каго;

3. аддаць у наймы; здаць;

wynająć komu pokój — здаць каму пакой

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рабо́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто працуе; працаўнік.

Ён — добры р.

Адказны р.

2. Чалавек, які працуе дзе-н., прафесійна займаецца якой-н. дзейнасцю.

Работнікі друку.

Р. музея.

3. Той, хто абслугоўвае каго-н. сваёй працай.

Наняць работніка.

|| ж. рабо́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. рабо́тніцкі, -ая, -ае (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зга́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць.

Зак. да гадзіць.

згадзі́ць, згаджу́, зго́дзіш, зго́дзіць; зак., каго-што.

Абл. Наняць каго‑н. для выканання якой‑н. работы. Мяне згадзілі пасвіць дзесяць штук гавяды — па рублю ад штукі. Гартны. Пан табе не спагадае, Сваю работу загадае: То пастуха згадзі, служанку. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завербава́ць, ‑вярбую, ‑вярбуеш, ‑вярбуе; зак., каго.

Наняць на работу на пэўных умовах. Завербаваць на лесараспрацоўкі. □ [Краўца] бяруць чуць не з бою, каб завербаваць у сваю вёску або на свой хутар. Колас. // Уцягнуць у якую‑н. арганізацыю. Я іграў на мандаліне, і мяне хутка завербавалі ў гімназічны струнны аркестр. Рамановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наня́ты

1. прич. на́нятый;

2. прич. сня́тый, на́нятый;

1, 2 см. наня́ць;

3. прил. нанято́й;

хлу́сіць (брэ́ша) як н. — врёт как си́вый ме́рин

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nająć

зак.

1. наняць;

nająć robotnika — наняць работніка;

nająć pokój od kogo — зняць пакой у каго;

2. здаць у наймы;

nająć mieszkanie inżynierowi — здаць кватэру інжынеру;

гл. wynająć, ająć

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

odnająć

зак.

1. komu здаць у наймы (пакой, кватэру);

2. od kogo зняць, наняць (пакой, кватэру)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tutor1 [ˈtju:tə] n.

1. ха́тні наста́ўнік, рэпеты́тар;

hire a tutor наня́ць прыва́тнага наста́ўніка

2. кіраўні́к гру́пы студэ́нтаў (у англійскіх універсітэтах); мало́дшы выкла́дчык вышэ́йшай навуча́льнай устано́вы (у ЗША)

3. кні́га з інстру́кцыямі;

a violin tutor шко́ла ігры́ на скры́пцы (назва падручніка)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прыслу́га ж. уст.

1. (служанка) Denstmädchen n -s, -, Magd f -, Mägde;

наня́ць прыслу́гу ein Denstmädchen nhmen*;

2. зборн. Bedenung f -, Denerschaft f -; Gesnde n -s, - (чэлядзь);

3. вайск. Bedenungsmannschaft f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hire2 [ˈhaɪə] v.

1. браць напрака́т, зніма́ць, здыма́ць;

hire a bicycle/video браць на прака́т веласіпе́д/ві́дэа;

hire a room зніма́ць пако́й

2. найма́ць, браць на пра́цу;

hire a worker наня́ць рабо́чага

hire out [ˌhaɪərˈaʊt] phr. v. здава́ць унаём, дава́ць напрака́т;

hire oneself out to smb. найма́цца да каго́-н. на пра́цу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)