reward

[rɪˈwɔrd]

1.

n.

1) узнагаро́да f.; адпла́та f.

2) грашо́вая ўзнагаро́да

2.

v.t.

1) узнагаро́джваць, дава́ць узнагаро́ду

2) абдо́рваць; аддава́ць нале́жнае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

come in to

1) атры́мваць; набыва́ць

2) атрыма́ць (гро́шы)

to come into one’s own — атрыма́ць нале́жнае

to come into being — паўстава́ць; узьніка́ць (нараджа́цца)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vindicate

[ˈvɪndɪkeɪt]

v.t.

1) апра́ўдваць

2) адсто́йваць, абараня́ць

The heir vindicated his claim to the fortune — Спадкае́мец адстая́ў сваё пра́ва на нале́жнае яму́ бага́цьце

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

appreciation

[ə,pri:ʃiˈeɪʃən]

n.

1) ацэ́нка f.

2) высо́кая ацэ́нка; нале́жнае прызна́ньне; разуме́ньне n. (прыкл му́зыкі), удзя́чнасьць f.

3) дада́тная рэцэ́нзія, прыхі́льны во́дгук

4) рост ва́ртасьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

воздава́ть несов.

1. аддава́ць;

воздава́ть по заслу́гам аддава́ць па заслу́гах;

2. / воздава́ть по́чести ушано́ўваць;

3. (отплачивать) адпла́чваць;

воздава́ть добро́м на зло адпла́чваць дабро́м на зло;

◊

воздава́ть до́лжное аддава́ць нале́жнае;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sprawiedliwość

sprawiedliwoś|ć

ж.

1. справядлівасць;

2. правасуддзе;

wymiar ~ci — правасуддзе;

ministerstwo ~ci — міністэрства юстыцыі;

oddać komu ~ć — аддаць каму належнае

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Geréchtigkeit

f - справядлі́васць

~ üben — дзе́йнічаць [рабі́ць] справядлі́ва

j-m, éiner Sáche (D) ~ widerfáhren lássen* — сказа́ць пра́ўду; аддава́ць нале́жнае каму́-н., чаму́-н.

2) правасу́ддзе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адплаці́цца, ‑плачуся, ‑плацішся, ‑плаціцца; зак.

1. Разм. Заплаціць належнае за працу, доўг; разлічыцца. [Каменка:] — Баяцца [сяляне], што як дадуць рамантаваць рабочым [інвентар], дык не адплацяцца потым. Галавач. [Марына:] — Возім пану — нельга адплаціцца. Хоць ідзі ўжо з торбай за парог. Бялевіч. // Аддзякаваць за клопат, дбанне. І ўсё шчыра табе [хлеб] паслугоўвалі так, Каб на воку нас, бедных, ты меў... А ты што нам зрабіў, адплаціўся ты як? Купала.

2. перан. Панесці якое‑н. пакаранне за свае ўчынкі, дзеянні. [Рыгор:] — Разбурыла паліцыя і забастовачны камітэт і арганізацыйны камітэт.. Колькі было арыштаў ды высылак! Яшчэ, можна сказаць, я лёгка адплаціўся. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скруці́ць, скручу́, скру́ціш, скру́ціць; скру́чаны; зак.

1. гл. круціць.

2. што. Навіць на што-н.

С. дрот.

С. вуду.

3. перан., каго (што). Перамагчы, скарыць, узяць верх над кім-н.

С. ворага.

4. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан., каго (што). Адолець, авалодаць (пра хваробу).

Дзядулю скруціў раматус.

На тым тыдні так скруціла (безас.), што не магла павярнуцца.

5. перан., што. Не вярнуць доўг, не аддаць належнае; не выканаць абяцанага.

С. пазычаныя грошы.

Узяла кош і скруціла, не вярнула.

С. вяселле.

6. што. Зняць што-н., круцячы.

С. гайку.

7. што. Доўга або неасцярожна круцячы, прывесці ў непрыгоднасць.

Так можна кран с.

8. перан., што. Сапсаваць (жыццё, лёс і пад.) каму-н.

Ты мне жыццё скруціў.

|| незак. скру́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. скру́чванне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

up to scratch

informal

да нале́жнае вышыні́; у до́брым ста́не

The boxer is training for the fight but he isn’t up to scratch yet — Баксёр рыхту́ецца да ма́тчу, але́ яшчэ́ не дасягну́ў нале́жнага ўзро́ўню

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)