first-name

[ˈfɜ:rstneɪm]

v.t.

называ́ць каго́ па і́мі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

апеляты́ў

(ад лац. appellare = называць)

лінгв. імя агульнае як супрацьлегласць імені ўласнаму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тытулава́ць

(лац. titulare)

называць каго-н. у адпаведнасці з тытулам, званнем, чынам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

spade [speɪd] n. рыдлёўка, лапа́та

call a spade a spаdeназыва́ць рэ́чы сваі́мі імёнамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nazywać

незак. называць; даваць імя;

nazywać rzeczy po imieniu — называць рэчы сваімі імёнамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Нарака́ць ’скардзіцца, выказваць свой боль, скруху’ (Байк. і Некр., БРС, ТСБМ, Сл. ПЗБ), нарэка́ць ’тс’, укр. нарікатиназываць’, ’папракаць’, ’скардзіцца’, рус. нарекатьназываць’, ’надзяляць, вызначаць’, ’скардзіцца’, ’абгаворваць’, польск. narzekać ’бедаваць, жаліцца, скардзіцца’, чэш. naříkati ’жаліцца, шкадаваць’ і пад. Гл. рэ́кнуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дражні́ць, дражню́, дра́жніш, дра́жніць; незак.

1. каго (што). Злаваць, наўмысна раздражняць чым-н.

Д. мядзведзя.

2. што. Узбуджаць, выклікаць якія-н. жаданні.

Д. апетыт.

Смачныя стравы дражнілі нос.

3. Паўтараць у смешным выглядзе чые-н. рухі, словы, а таксама называць крыўднай мянушкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

call a spade a spade

называ́ць рэ́чы сваі́мі імёнамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

literować

незак. вымаўляць (называць) па літарах

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

definiować

незак. азначаць; акрэсліваць; называць; тлумачыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)