demonstrative [dɪˈmɒnstrətɪv] adj.

1. нагля́дны; перакана́ўчы

2. экспансі́ўны, нястры́маны;

a demonstrative person нястры́маны чалаве́к

3. ling. указа́льны;

a demonstrative pronoun указа́льны займе́ннік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

übersichtlich

a

1) нагля́дны, наво́чны, я́сны

2) агля́дны (пра мясцовасць)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

demonstrative

[dɪˈmɑ:nstrətɪv]

adj.

1) нагля́дны; тлумача́льны, паказа́льны

2) нестрыма́ны; дэманстрацы́йны

3) паказа́льны, указа́льны

demonstrative pronouns — паказа́льныя, указа́льныя займе́ньнікі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

watchdog

[ˈwɑ:tʃdɔg]

1.

n.

1) вартавы́ саба́ка

2) назіра́льнік -а m.

2.

adj.

назіра́льны, нагля́дны

watchdog committee — нагля́дная камі́сія

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ілюстра́цыя ж.

1. Illustratión f -, -en; Veránschaulichung f -, en (наглядны прыклад);

кні́га з ілюстра́цыямі illustríertes Buch;

2. (дзеянне) Illustríerung f -, Bebílderung f -; Veránschaulichung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

namacalny

1. адчувальны; які ўспрымаецца дотыкам; які намацваецца;

2. перан. яўны, відавочны; наглядны;

dowód namacalny — відавочны довад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

visual

[ˈvɪʒuəl]

adj.

1) зро́кавы

a visual test — праве́рка зро́ку

2) ба́чны, які́ мо́жна ба́чыць

3) апты́чны

visual angle — апты́чны кут, кут ба́чаньня

4) нагля́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vórbilden

vt рабі́ць [ствара́ць] нагля́дны ўзо́р (чаго-н.)

2) падрыхтава́ць (каго-н.), дава́ць першапачатко́вую адука́цыю (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

красамо́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які ўмее добра, прыгожа гаварыць; надзелены красамоўствам. — Так казаў Антон Корж, чалавек мудры і красамоўны. Багдановіч. — Сяргей Пятровіч, я чалавек не красамоўны і тостаў гаварыць не люблю. Шамякін. // Выказаны выразна, умела; поўны красамоўства. Красамоўны даклад. □ Кастусь з вялікай увагай слухаў прамову дырэктара, але красамоўныя і гучныя словы ўляталі ў адно вуха і выляталі ў другое. С. Александровіч.

2. перан. Які выразна перадае, паказвае што‑н. Красамоўны позірк. □ Коля, ідучы следам за Гусевым, даў Даніку красамоўны знак рукамі ўніз — правал. Шамякін.

3. перан. Пераканаўчы, наглядны, несумненны. Красамоўныя лічбы і факты аб вайне і міры прыцягвалі да сябе прахожых. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэманстра́цыя

(лац. demonstratio = паказванне)

1) масавае шэсце для выражэння грамадска-палітычных настрояў, патрабаванняў;

2) публічны, наглядны паказ чаго-н. (напр. д. кінафільма, д. дасягненняў);

3) паводзіны, учынкі, якія падкрэслена выражаюць пратэст, нязгоду з чым-н. (напр. д. непрыязнасці);

4) дзеянні пагрозлівага характару з боку якой-н. дзяржавы, каб уздзейнічаць на іншую дзяржаву (напр. сканцэнтраванне флоту каля граніц гэтай дзяржавы);

5) ваенная аперацыя з мэтай адцягнуць увагу праціўніка ад месца галоўнага ўдару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)