кангрэ́с м. конгре́сс;

Сусве́тны к. прыхі́льнікаў мі́ру — Всеми́рный конгре́сс сторо́нников ми́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bulwark [ˈbʊlwək] n.

1. fml апі́рышча; абаро́на;

a bulwark of peace апло́т мі́ру

2. вал, бастыён

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Fríedensbruch

m -(e)s, -brüche парушэ́нне мі́ру

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ostoja

ж. апора;

ostoja pokoju — апора міру

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

па-над, прыназ. з Т.

Ужыв. пры ўказанні на каго-, што-н., над якімі ў пэўным кірунку адбываецца рух, дзеянне або зверху над якімі што-н. адбываецца.

Песні плылі па-над гаем.

Гучыць голас міру па-над светам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пастаянны камітэт Сусветнага кангрэсу прыхільнікаў міру, гл. Сусветны Савет Міру

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

заваява́нне н. Eróberung f -, -en; Erkämpfung f - (міру, правоў)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аб’ядна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

1. Утварыць адно цэлае з чаго-н.

А. два раёны ў адзін.

2. Згуртаваць.

А. сілы ўсіх прыхільнікаў міру.

|| незак. аб’ядно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. аб’ядно́ўванне, -я, н. і аб’ядна́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фецыя́лы

(лац. fehales)

жрацы ў Стараж. Рыме, якія выконвалі рэлігійныя абрады пры абвяшчэнні вайны або заключэнні міру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Fríedensbewegung

f - рух прыхі́льнікаў мі́ру, рух за мір

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)