хальказін, ‑у, м.

Мінерал класа сульфідаў; медны бляск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрызатыл, ‑у, м.

Мінерал, валакністая разнавіднасць серпенціну, змеевіка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінавар назоўнік | жаночы род | спецыяльны тэрмін

Мінерал чырвонага колеру розных адценняў (сярністая ртуць), сыравіна для атрымання ртуці, а таксама фарба з гэтага мінералу.

|| прыметнік: кінаварны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

празем, ‑у, м.

Мінерал, разнавіднасць кварцу светла-зялёнай афарбоўкі.

[Ад грэч. prasinos — светла-зялёны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уранініт, ‑у, М ‑ніце, м.

Мінерал, бязводны вокісел урану.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цытрын, ‑у, м.

Мінерал, разнавіднасць горнага хрусталю жоўтага колеру.

[Лац. citrinus — лімонны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эшыніт, ‑у, М ‑ніце, м.

Рэдкі мінерал чорнага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

quartz [kwɔ:ts] n. geol.

1. кварц (мінерал)

2. ква́рцавы крышта́ль;

a quartz gold watch залаты́ ква́рцавы гадзі́ннік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гіяцынт назоўнік | мужчынскі род

  1. Травяністая расліна сямейства лілейных з прадаўгаватымі вузкімі лістамі і пахучымі кветкамі, сабранымі ў суквецце.

  2. Мінерал чырвонага ці залаціста-аранжавага колеру.

|| прыметнік: гіяцынтавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

сапаніт, ‑у, М ‑ніце, м.

Мінерал, так званы мыльны камень.

[Ад лац. sapo, saponis — мыла.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)