яе́чна-мясны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. яе́чна-мясны́ яе́чна-мясна́я яе́чна-мясно́е яе́чна-мясны́я
Р. яе́чна-мясно́га яе́чна-мясно́й
яе́чна-мясно́е
яе́чна-мясно́га яе́чна-мясны́х
Д. яе́чна-мясно́му яе́чна-мясно́й яе́чна-мясно́му яе́чна-мясны́м
В. яе́чна-мясны́ (неадуш.)
яе́чна-мясно́га (адуш.)
яе́чна-мясну́ю яе́чна-мясно́е яе́чна-мясны́я (неадуш.)
яе́чна-мясны́х (адуш.)
Т. яе́чна-мясны́м яе́чна-мясно́й
яе́чна-мясно́ю
яе́чна-мясны́м яе́чна-мясны́мі
М. яе́чна-мясны́м яе́чна-мясно́й яе́чна-мясны́м яе́чна-мясны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бефстро́ганаў

(рус. бефстроганов, ад фр. boeuf = ялавічына + рус. Строганов = прозвішча)

мясная страва з невялікіх кавалачкаў струганага мяса ў падліве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

beef [bi:f] n. я́лавічына;

beef raising мясна́я жывёлагадо́ўля;

beef bacon салёная і вя́леная я́лавічына;

horse beef кані́на;

corned beef тушо́нка з я́лавічыны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мало́чна-мясны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мало́чна-мясны́ мало́чна-мясна́я мало́чна-мясно́е мало́чна-мясны́я
Р. мало́чна-мясно́га мало́чна-мясно́й
мало́чна-мясно́е
мало́чна-мясно́га мало́чна-мясны́х
Д. мало́чна-мясно́му мало́чна-мясно́й мало́чна-мясно́му мало́чна-мясны́м
В. мало́чна-мясны́ (неадуш.)
мало́чна-мясно́га (адуш.)
мало́чна-мясну́ю мало́чна-мясно́е мало́чна-мясны́я (неадуш.)
мало́чна-мясны́х (адуш.)
Т. мало́чна-мясны́м мало́чна-мясно́й
мало́чна-мясно́ю
мало́чна-мясны́м мало́чна-мясны́мі
М. мало́чна-мясны́м мало́чна-мясно́й мало́чна-мясны́м мало́чна-мясны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

mięsny

mięsn|y

мясны;

danie ~e — мясная страва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

я́тка, ‑і, ДМ ятцы; Р мн. ятак; ж.

Уст. Месца, дзе прадаюць мяса; мясная лаўка, прылавак. За сценамі.. [астрога] разбегся шырокі рынак з рознымі крамамі і мяснымі яткамі. Шынклер. Сярод натоўпу стаяла вялізная ятка, крытая белым ядвабам. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сала́та, -ы, ДМа́це, ж.

1. Травяністая агародная расліна, лісты якой сырымі ўжыв. ў ежу.

2. мн. -ы, -аў. Халодная страва з нарэзаных кавалачкамі кампанентаў, напр. гародніны, яек, мяса, рыбы і пад., палітых якім-н. соусам, алеем, з якой-н. прыправай.

Мясная с.

|| прым. сала́тавы, -ая, -ае і сала́тны, -ая, -ае.

С. колер (светла-зялёны).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

харч (род. ха́рчу) м. пи́ща ж., пита́ние ср.; продово́льствие ср.;

мясны́ х.мясна́я пи́ща;

запа́сы ~чо́ў — запа́сы продово́льствия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куцця́, -і́, ж.

1. Урачыстая вячэра напярэдадні Каляд, Новага года, якая суправаджаецца варажбою, а таксама дзень, у які адбываецца гэта ўрачыстасць.

2. Каша з ячных і іншых круп як традыцыйная абрадавая страва беларусаў і іншых славянскіх народаў.

Багатая (шчодрая) куцця — гатавалася перад Новым годам; была мясная, багатая, каб і год быў багаты.

Посная (галодная) куцця — гатавалася напярэдадні Каляд і Вадохрышча без мяса і жывёльнага тлушчу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мя́са, -а, н.

1. Туша ці частка тушы забітых жывёл, птушак, што ідуць у ежу.

Свежае м.

Варанае м.

2. Мяккая частка пладоў, ягад; мякаць (разм.).

Выдраць (вырваць) з мясам (разм.) — пра гузік, аплік: адарваць разам з кавалкам тканіны, скуры.

Гарматнае мяса — пра салдат, якіх пасылаюць на смерць.

|| прым. мясны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Мясная жывёла (якая гадуецца на мяса). Есці мясное (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)