◎ Мэдзіцца ’прымервацца да справы, меціцца яе зрабіць, доўга збірацца рабіць’ (дзярж., Нар. сл.; Калюга, КТС). У выніку кантамінацыі лексем мэта і мудзіць < мудик (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

bull’s-eye, bullseye

[ˈbʊlzaɪ]

n.

1) я́блыка мішэ́ні

2) мэ́та прыцэ́лу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Plánziel

n -(e)s, -e мэ́та, прадугле́джаная пла́нам; пла́навае зада́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

uświęcać

uświęca|ć

незак. кніжн. асвячаць;

cel uświęcać środki — мэта апраўдвае сродкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

недасягальны, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога нельга дасягнуць, нельга ажыццявіць. Недасягальная вышыня. Недасягальная мэта. ▪ Маскоўскае неба станавілася недасягальным для варожай авіяцыі. Дзенісевіч. // перан. Такі, з якім нельга зраўняцца. [Дзяўчына] здавалася недасягальнай, усё ў ёй выглядала адменным, непараўнальна лепшым, чым у іншых. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мэт 1 ’ахвочы да чаго-небудзь, аматар’ (стаўбц., Сл. бел. фраз.). Няясна. Магчыма, да мэта (гл.).

Мэт 2 ’дзікі крык’ у выразе (дзікім) мэтам крычаць (Крыў., Дзіс.; віц., Садоўскі, вусн. паведамл.). Да мат 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

destination

[,destɪˈneɪʃən]

n.

1) ме́сца прызначэ́ньня

2) прызначэ́ньне n., кіру́нак -ку m., канчатко́вая мэ́та

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Zweck

m -(e)s, -e мэ́та, патрэ́ба

óhne ~ und Ziel — без мэ́ты і даро́гі

◊ der ~ héiligt die Míttel — мэ́та апра́ўдвае сро́дкі

zu wélchem ~? — з яко́й мэ́тай?, нашто́?

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Naboth [ˈneɪbɒθ] n. bibl. Навутэ́й, Навуфе́й

♦

Naboth’s vineyard вінагра́днік Навутэ́я; прадме́т за́йздрасці, хці́васці; мэ́та, для дасягне́ння яко́й іду́ць на злачы́нства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sanctify [ˈsæŋktɪfaɪ] v.

1. fml ачышча́ць ад грахо́ў; асвяшча́ць, рабі́ць свяшчэ́нным

2. апра́ўдваць;

The end sanctifies the means. Мэта апраўдвае сродкі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)