Мады́стка ’якая шые моднае жаночае адзенне і галаўныя ўборы’ (ТСБМ) з франц. modiste праз польск. мову. Да мода (гл.)

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

up-market [ˌʌpˈmɑ:kɪt] adj. эліта́рны, прызна́чаны для шыко́ўнай пу́блікі;

an up-market fashion высо́кая мода

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

present-day [ˌprezntˈdeɪ] adj. суча́сны, цяпе́рашні;

present-day fashions суча́сная мо́да;

present-day Europe суча́сная Еўро́па

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

захо́дні, ‑яя, ‑яе.

1. Які знаходзіцца на захадзе, які ідзе з захаду, проціл. усходні. Заходняя частка краіны. Заходні напрамак. Заходні вецер.

2. Які мае адносіны да Захаду. Заходняя культура. Заходняя мода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vogue [vəʊg] n. (for) мо́да, папуля́рнасць;

all the vogue апо́шні крык мо́ды;

be in vogue быць у мо́дзе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мі́ні.

1. нескл., н. Спадніца, сукенка, паліто і пад. мінімальнай даўжыні.

Мода на м. прайшла.

Насіць м.

2. прым., нязм. Максімальна кароткі (пра спадніцу, сукенку, паліто) ці вельмі маленькі.

М.-паліто.

М.-аўтамабіль.

М.-радыёпрыёмнік.

○

Міні-футбол — камандная гульня, падобная на футбол, але з меншай колькасцю ўдзельнікаў на невялікіх закрытых пляцоўках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

fad

[fæd]

n.

1) мо́да f.; часо́вае захапле́ньне

2) хо́бі indecl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

moda

mod|a

ж. мода;

wyjść z ~y — выйсці з моды;

być w ~zie — быць у модзе; быць модным;

~a na jedwabie — мода на шаўковае адзенне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэ́тра

(лац. retro = назад)

усё, што ўзнаўляе старадаўняе, мінулае (напр. мода на р.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Модлы 1 (мн.), модла ’малітва’, ’моцная просьба; маленне’ (ТСБМ, Яруш.), воран. ’набожныя людзі’ (Сл. ПЗБ), ст.-бел. модла ’малітва’ (XV ст.) запазычана са ст.-польск. modła < modlić się. Да малі́цца (гл.).

Модлы 2 ’ўзоры карункаў на канцы рушніка, вязаных рукамі з рэшты нітак асновы’ (петрык., Уладз.). Да мода (гл.). Суфікс ‑л‑ пад уплывам модла 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)