стараславя́нскі старославя́нский;

~кая мо́ва — старославя́нский язы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

та́йскі та́йский;

~кая мо́ва — та́йский язы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

фры́зскі фри́зский;

~кая мо́ва — фри́зский язы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

царкоўнаславя́нскі церковнославя́нский;

~кая мо́ва — церковнославя́нский язы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

стараславя́нскі, -ая, -ае.

Які звязаны з літаратурна-пісьмовай культурай славян эпохі 9—11 стст.

Стараславянская мова.

Стараславянскае пісьменства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

эспера́нта, нескл., н.

Штучная міжнародная мова, створаная на аснове граматычных і лексічных элементаў заходнееўрапейскіх моў.

Пісаць на э.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

іўры́т, -а, М -ры́це, м.

Сучасная мадыфікацыя старажытнаяўрэйскай мовы, афіцыйная мова Дзяржавы Ізраіль.

|| прым. іўры́цкі, -ая, -ае.

І. арыгінал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

афарысты́чны, -ая, -ае.

1. гл. афарызм.

2. Які змяшчае ў сабе афарызм.

А. стыль.

Афарыстычная мова.

|| наз. афарысты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

катала́нский катала́нскі;

катала́нский язы́к катала́нская мо́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ла́зский ла́зскі;

ла́зский язы́к ла́зская мо́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)