праве́зці сов.

1. в разн. знач. провезти́;

шафёр ~вёз мяне́ каля́ тэа́тра — шофёр провёз меня́ во́зле теа́тра;

п. два кіламе́тры — провезти́ два киломе́тра;

п. пасажы́ра без біле́та — провезти́ пассажи́ра без биле́та;

2. прокати́ть;

~вязі́ мяне́ на машы́не! — прокати́ меня́ на маши́не!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прыпыні́ць сов. приостанови́ть, останови́ть;

п. рабо́ту — приостанови́ть (останови́ть) рабо́ту;

ён мяне́і́ў на даро́зе — он меня́ останови́л на доро́ге

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

падкапа́цца сов., прям., перен. подкопа́ться;

п. пад сцяну́ — подкопа́ться под сте́ну;

пад мяне́ не ~па́ецеся — под меня́ не подкопа́етесь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

кры́ўдзіцца несов. обижа́ться, быть в оби́де;

ты на мяне́ не ~дзішся? — ты на меня́ не обижа́ешься (не в оби́де)?

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

заболе́тьII сов. (о каком-л. органе) забале́ць, пача́ць бале́ць;

у меня́ заболе́ли глаза́ у мяне́ забале́лі (пачалі́ бале́ць) во́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

зноби́ть несов.

1. безл. зя́біць, трэ́сці, калаці́ць;

меня́ (его́) зноби́т мяне́ (яго́) зя́біць (трасе́, кало́ціць);

2. (студить) прост. студзі́ць, халадзі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

хо́піць безл., в знач. сказ. хва́тит, доста́точно, дово́льно; (в знач. приказания, предложения — ещё) по́лно;

з мяне́ х. — с меня́ хва́тит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

покида́тьII несов. (оставлять) пакіда́ць;

на кого́ ты нас покида́ешь? на каго́ ты нас пакіда́еш?;

си́лы покида́ют меня́ сі́лы пакіда́юць мяне́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

паскака́ць сов.

1. поскака́ть, попры́гать;

2. попляса́ть, потанцева́ть;

3. (пуститься вскачь) поскака́ть; ускака́ть;

ты ў мяне́ паска́чаш — ты у меня́ попля́шешь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

вы́ше сравнит. ст.

1. нареч. вышэ́й;

2. прил. вышэ́йшы;

он вы́ше меня́ ён вышэ́йшы за мяне́;

смотри́ (см.) вы́ше глядзі́ (гл.) вышэ́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)