гры́жа, -ы, мн. -ы, грыж, ж.

1. Хвароба, звязаная з выпадзеннем часткі якога-н. унутранага органа за межы поласці, у якой ён знаходзіцца.

2. Выпучаны такім чынам орган.

|| прым. гры́жавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вуго́л Месца, дзе межы поля ўтвараюць прамы вугал (Сал., Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

transcend [trænˈsend] v. fml

1. выхо́дзіць за ме́жы;

transcend the limits of decency пераступа́ць ме́жы прысто́йнасці

2. (in) перасяга́ць, перавыша́ць (у чым-н.);

It transcends my po wers of description. Звыш маіх магчымасцей апісаць гэта.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вузкадыяле́ктны, ‑ая, ‑ае.

Які не выходзіць за межы дыялекта, не з’яўляецца здабыткам агульнанацыянальнай мовы. Вузкадыялектная лексіка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

boundary

[ˈbaʊndəri]

n., pl. -ries

дзяржа́ўная мяжа́; ме́жы pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

абмежава́ць, -мяжу́ю, -мяжу́еш, -мяжу́е; -мяжу́й; -межава́ны; зак., каго-што.

Паставіць у пэўныя рамкі, межы; звузіць чыю-н. сферу дзейнасці.

А. дакладчыка рэгламентам.

А. права ўвозу.

|| незак. абмяжо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абмежава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

designate [ˈdezɪgneɪt] v. fml

1. вызнача́ць;

designate the boundaries устанаві́ць ме́жы

2. вылуча́ць; прызнача́ць (на пасаду, пост)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дзяржа́ва, -ы, мн. -ы, -жа́ў, ж.

Асноўная палітычная форма арганізацыі грамадства, якая ажыццяўляе кіраванне, абарону эканамічнай і сацыяльнай структуры, а таксама краіна з пэўнай палітычнай арганізацыяй.

Межы дзяржавы.

Рабаўладальніцкая д.

|| прым. дзяржа́ўны, -ая, -ае.

Дзяржаўная палітыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

размежава́ць, -мяжу́ю, -мяжу́еш, -мяжу́е; -мяжу́й; -межава́ны; зак., каго-што.

1. Раздзяліць, правёўшы межы.

Р. участкі.

2. перан. Аддзяліць, адмежаваць сферы дзейнасці.

Р. абавязкі.

|| незак. размяжо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. размяжо́ўванне, -я, н.

|| наз. размежава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

экспа́нсія, -і, ж. (кніжн.).

1. Пашырэнне, распаўсюджанне чаго-н. за першапачатковыя межы.

Э. эпідэмій.

2. Агрэсіўная палітыка, накіраваная на распаўсюджанне свайго палітычнага і эканамічнага ўплыву на іншыя краіны з мэтай захопу чужых тэрыторый і рынкаў збыту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)