суде́бный судо́вы;

суде́бная медици́на судо́вая медыцы́на;

суде́бный пригово́р судо́вы прысу́д;

суде́бный исполни́тель судо́вы выкана́ўца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Medizn

1.

f - медыцы́на

2.

-, -en ляка́рства, ле́кі, медыкаме́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

медына́л

(н.-лац. medinal, ад лац. medicina = медыцына)

лячэбны прэпарат, які выкарыстоўваецца як снатворны і заспакойлівы сродак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

lecznictwo

н.

1. ахова здароўя; медыцына;

2. лячэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

niekonwencjonalny

niekonwencjonaln|y

нетрадыцыйны; незвычайны;

medycyna ~a — нетрадыцыйная медыцына

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

страхавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да страхавання жыцця, маёмасці і пад. Страхавыя аперацыі. Страхавы збор.

2. Звязаны з сацыяльным страхаваннем, які займаецца сацыяльным страхаваннем. Страхавы дэлегат. Страхавая медыцына. Страхавы ўрач.

3. Які прызначаны, служыць для забеспячэння каго‑, чаго‑н. у выпадку непрадбачаных няшчасных выпадкаў і стыхійных бедстваў. Страхавы насенны фонд. Страхавыя запасы кармоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксперимента́льный в разн. знач. эксперымента́льны;

эксперимента́льные мастерски́е эксперымента́льныя майстэ́рні;

эксперимента́льный ме́тод эксперымента́льны ме́тад;

эксперимента́льная медици́на эксперымента́льная медыцы́на;

эксперимента́льный образе́ц эксперымента́льны ўзор;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

судо́вы суде́бный;

с. разбо́р — суде́бное разбира́тельство;

~вая медыцы́на — суде́бная медици́на;

с. прыгаво́р — суде́бный пригово́р;

с. выкана́ўца — суде́бный исполни́тель;

судо́вы ладюр. судоустро́йство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

medicine [ˈmedsn] n.

1. медыцы́на;

study medicine вывуча́ць медыцы́ну

2. ляка́рства (асабліва якое п’юць);

take medicine прыма́ць/піць ляка́рства

take one’s medicine (like a man) прыма́ць непрые́мную сітуа́цыю/па кара́нне без ска́ргаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

medycyna

medycyn|a

ж. медыцына;

studiować ~ę — вучыцца на медыцынскім факультэце; вывучаць медыцыну

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)