дына́ма-машы́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дына́ма-машы́на дына́ма-машы́ны
Р. дына́ма-машы́ны дына́ма-машы́н
Д. дына́ма-машы́не дына́ма-машы́нам
В. дына́ма-машы́ну дына́ма-машы́ны
Т. дына́ма-машы́най
дына́ма-машы́наю		 дына́ма-машы́намі
М. дына́ма-машы́не дына́ма-машы́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мюль-машы́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мюль-машы́на мюль-машы́ны
Р. мюль-машы́ны мюль-машы́н
Д. мюль-машы́не мюль-машы́нам
В. мюль-машы́ну мюль-машы́ны
Т. мюль-машы́най
мюль-машы́наю		 мюль-машы́намі
М. мюль-машы́не мюль-машы́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

серы́йны, -ая, -ае.

Які выпускаецца серыямі па пэўным узоры.

С. выпуск швейных машын.

|| наз. серы́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

меха́нік, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па механіцы, а таксама асоба, якая назірае за работай машын.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глыбіняме́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыбор для вымярэння глыбіні адтулін пазоў, вышыні выступаў у дэталях машын.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

збой¹, збо́ю, мн. -і, -яў, м.

Вялікая колькасць каго-, чаго-н., цесна збітага ў адным месцы.

З. машын.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

машыназна́ўства, -а, н.

Навуковая дысцыпліна, якая ўключае апісанне і тэорыю машын і механізмаў, тэхналогію машынабудавання.

|| прым. машыназна́ўчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hard shoulder [ˌhɑ:dˈʃəʊldə] n. BrE або́чына (дарогі для машын)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

устано́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Работнік па ўстаноўцы, мантажы чаго-н.

У. машын.

|| ж. устано́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нала́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па наладцы машын, станкоў, механізмаў.

Працаваць наладчыкам.

|| ж. нала́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)