фок-...

Першая састаўная частка складаных марскіх тэрмінаў, якія абазначаюць прыналежнасць чаго‑н. да фока, напрыклад: фок-мачта, фок-рэя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сля́мга (сьля́мга) ‘мачта’ (Ласт.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

слямга́ ж спец (мачта) Mast m -es, -e i -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

саю́зніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да саюзніка. Саюзніцкія войскі. Саюзніцкі дагавор. □ Хоць бы дымок на гарызонце, ветразь. Хай бы саюзніцкага карабля Нам мачта паказалася здаля. Зарыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ма́кшта ’мачта’ (Нас., Яруш.), макштовы лес ’мачтавы лес’ (Нас.). Ст.-бел. маштъ (XVII ст.) ’мачта’ запазычана са ст.-польск. maszt(а) ’тс’ (Булыка, Запазыч., 199), якое з ням. Mast ’тс’, ’слуп’ < лац. mālus ’мачтавае дрэва’ (Брукнер, 324; Васэрцыер, 148). Устаўное ‑к‑ з’явілася пад уплывам слова бакшта ’вежа, турма’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пражэ́ктарны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пражэктара. Палахліва мільганула з боку чыгуначнага моста некалькі пражэктарных прам[янёў]. Лынькоў. // Прызначаны для пражэктара. Пражэктарная лямпа. □ З правага боку ўзносілася ў неба вялікая пражэктарная мачта. Васіленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антэ́нулы

(ад лац. antenna = мачта)

першая пара галаўных прыдаткаў у ракападобных.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

maszt, ~u

м.

1. мачта; шчогла; слямга;

2. вышка;

maszt radiowy — радыёвышка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

біза́нь-ва́нты

(ад бізань + ванты)

мар. снасці на парусным судне, пры дапамозе якіх мацуецца бізань-мачта.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Mast

I

m -es, -e i -en ма́чта, слуп

II

f -, -en адко́рм (жывёлы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)