1. Адсутнасць гукаў, шуму; спакой, цішыня. Зямля здаецца лёгкай, бязваж[к]ай, яна ўся дыхае цішай, спакоем.Лынькоў.У ранішняй цішы даволі доўга быў чуваць гул матора.Шчарбатаў.
2. Ціхая, бязветраная пагода. Ветру не было, і ў начной цішы можна было чуць, як плешчацца аб карэнні прыбярэжных дрэў вада ў рэчцы.Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мато́рны1, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да матора; прызначаны для матораў. Маторны цэх.
2. Які прыводзіцца ў рух маторам; забяспечаны маторам. Маторная піла. □ Аднойчы Несцяровіч .. гнаў маторную лодку, стараючыся хутчэй даплыць да вядомага яму месца.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
stall1[stɔ:l]n.
1. сто́йла; ста́йня, хлеў
2. ларо́к, кіёск, ша́пік; пала́тка (на кірмашы)
3.pl.the stallsBrE партэ́р (у тэатры)
4.pl.stallseccl. ме́сцы на клі́расе для пе́ўчых і духаве́нства
5. кабі́на;
a shower stall душава́я кабі́на
6. заглушэ́нне мато́ра (машыны)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
за́пускм.спец.Ánlassen n -s, Stárten n -s (матораі г. д.); Stárten n -s (паветранага шара, зонда); Ábschuss m -es, -schüsse, Start m -s, -s (ракеты);
гато́вы да за́пуску stártbereit, ábschussbereit
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
jałowy
jałow|y
ялавы, бясплодны;
~e starania перан. дарэмныя намаганні;
~a dyskusja — беззмястоўны дыспут;
~y bieg motoru — тэх. праца матора ўхаластую
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Verságer
m -s, -
1) няўда́ча, адмо́ўны вы́нік, няспра́ўнасць
2) адка́з (матора і г.д.)
3) вайск. асе́чка
4) той, хто не спра́віўся з чым-н., няўда́чнік
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
за́пускI, -ку м. за́пуск; пуск;
з. шту́чнага спадаро́жніка Зямлі́ — за́пуск иску́сственного спу́тника Земли́;
з. мато́ра — за́пуск мото́ра;
з. у вытво́рчасць — пуск в произво́дство
за́пускII, -ку м., с.-х. (период перед отёлом) сухосто́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
фу́нкцыя
(лац. functio = выкананне)
1) прызначэнне, роля, задача аб’екта ў пэўнай сістэме адносін (напр. ф. матора);
2) абавязак, кола дзейнасці, работа (напр. службовыя функцыі);
3) мат. залежная пераменная велічыня, якая змяняецца ўслед за змяненнем другой велічыні (аргумента 2);
4) фізіял. спецыфічная дзейнасць органа або арганізма (напр. ф. сэрца).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
ро́кат, ‑у, М ‑каце, м.
Раскацістыя гукі, якія зліваюцца ў манатонны гул. Рокат матора, .. рэзкі шум барабана зліліся ў суцэльны гул.Хадкевіч.Недалёка бліснула маланка, і праз лязгат гусеніц данёсся рокат грому.Мележ.Мора бушавала, яго рокат аглушыў юнака, ахапіў усю істоту.Жычка.// Густое, прыглушанае гучанне галасоў. Гудзе сход, як цёмная пушча пад напорам буры. Асобных слоў не чуваць, адзін густы рокат поўніць школьную залу.Колас.// Меладычныя, пералівістыя гукі. Беларусь гукае, кліча Больш, чым нечых мораў шквал, Сваёй даллю маляўнічай, Сваім рокатам цымбал.Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)