Ма́тэр ’матка боска’ (Нас.). З лац. māter ’маці’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ма́тэнька ’мамачка, цётухна’ (Нас.). З польск. mateńka ’матка’ (ласк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

метрарагі́я

(ад гр. metra = матка + rhegnymi = прарываюся)

матачны крывацёк.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

параметры́т

(ад пара- + гр. metra = матка)

запаленне каляматачнай клятчаткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перыме́трый

(ад перы- + гр. metra = матка)

брушны покрыў маткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

macica

ж. анат. матка;

macica perłowa — перламутр; маціца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

maciora

ж. свінаматка; мацёра;

maciora pszczół — пчаліная матка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

womb

[wu:m]

n., Anat.

1) ма́тка f.

2) Figur. ло́на, уло́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ула́шчыцца, ‑шчуся, ‑шчышся, ‑шчыцца; зак.

Разм. Улагодзіцца, прыйсці ў добры настрой. Меншыя дзеці забіліся за комін і прытуліліся, пакуль улашчыцца матка. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Múttertier

n -(e)s, -e заал. са́мка, ма́тка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)