macica

ж. анат. матка;

macica perłowa — перламутр; маціца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

maciora

ж. свінаматка; мацёра;

maciora pszczół — пчаліная матка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

womb

[wu:m]

n., Anat.

1) ма́тка f.

2) Figur. ло́на, уло́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ула́шчыцца, ‑шчуся, ‑шчышся, ‑шчыцца; зак.

Разм. Улагодзіцца, прыйсці ў добры настрой. Меншыя дзеці забіліся за комін і прытуліліся, пакуль улашчыцца матка. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wéisel

f -, -n i m -s, - пчалі́ная ма́тка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Múttertier

n -(e)s, -e заал. са́мка, ма́тка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Трутнёўка ‘пчаліная матка, ад якой выводзяцца толькі трутні’ (Сцяшк., Варл.; слаўг., Нар. сл., Скарбы, Сл. ПЗБ), трутнёўка ‘тс’ (Мат. Гом.), трутоўка ‘тс’ (Сцяшк.; лід., Сл. ПЗБ, ПСл; слаўг., Нар. сл., Скарбы, ПСл), труто́вка, тру́тныха ‘тс’ (Сл. Брэс.), труто́ўка ‘неаплодненая матка’ (Анох.). Да тру́цень (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

свякро́ў, свекрыві, ж.

Маці мужа. — Матка! А калі гэта да нас Шпак з будкі прыходзіў? — спытала адна маладзіца сваю свякроў, бабку Тацяну. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

метрарагі́я

(ад гр. metra = матка + rhegnymi = прарываюся)

матачны крывацёк.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

параметры́т

(ад пара- + гр. metra = матка)

запаленне каляматачнай клятчаткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)