матану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце.

Зак. да матаць ​1 (у 3 знач.). Блізнюк, як спуджаны заяц, матануў за кулісы сцэны і знік там. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пама́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; што, чым.

Час ад часу матаць ​1 (у 1, 2 знач.). Прызязаная на пустцы каза адарвалася і, паматваючы галавой, памчала за бліжнія дамы. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мата́цца I несов.

1. мота́ться; кача́ться; болта́ться;

2. разг. (в хлопотах, занятиях) мота́ться;

3. страд. мота́ться; кача́ться; болта́ться; см. мата́ць I

мата́цца II несов., страд., разг. мота́ться, транжи́риться; см. мата́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мата́нне I ср.

1. мота́ние;

2. кача́ние; болта́ние; мота́ние, маха́ние;

1, 2 см. мата́ць I;

3. мота́ние;

м. па го́радзе — мота́ние по го́роду

мата́нне II ср., разг. мота́ние, транжи́рство; см. мата́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

болта́ть​I несов.

1. (жидкость) разг. бо́ўтаць;

2. (чем-л.) матля́ць; маха́ць; мата́ць; целяпа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. што. Зматаць усё, многае. Памагаць усе ніткі.

2. што, чым і без дап. Матаць ​1 некаторы час; матнуць некалькі разоў. Дзед узяў у.. [Косці] корань, пакруціў у руках, памагаў галавою. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мацю́га ’мантач, марнатраўца’. Да мот, мата́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Матабу́с ’аўтобус’ (Растарг.). Скажоная форма пад уплывам матаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мотарна ’цяжка’ (Касп.), ’млосна, дрэнна’ (гродз., Сцяшк. Сл.). Да мата́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

háspeln

vt

1) мата́ць (прадзіва ў маткі)

2) тэх. падыма́ць калаўро́там [лябёдкай]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)