seaport [ˈsi:pɔ:t] n. марскі́ порт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ама́р, ‑а, м.

Вялікі марскі рак атрада дзесяціногіх.

[Фр. homard.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карса́р, ‑а, м.

Марскі разбойнік, пірат. // Разбойніцкае судна.

[Іт. corsaro.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плезіяза́ўр, ‑а, м.

Вымерлы марскі яшчар мезазойскай эры.

[Грэч. plēsios — блізкі і sauros — яшчарка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флібусцье́р, ‑а, м.

Кніжн. Пірат, марскі разбойнік, кантрабандыст.

[Фр. flibustier ад гал. vrijbuiter — пірат.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маніто́р², -а, мн. -ы, -аў, м. (гіст.).

Від браніраваных караблёў з буйнакалібернай артылерыяй для абстрэлу берагавых аб’ектаў.

Марскі м.

|| прым. маніто́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фіёрд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Вузкі, з крутымі і высокімі берагамі марскі заліў, які глыбока ўразаецца ў сушу.

Скандынаўскія фіёрды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мары́на, ‑ы, ж.

Карціна, на якой адлюстраваны марскі краявід.

[Іт. marina ад лац. marinus — марскі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́перства, ‑а, н.

Промысел капера (у 2 знач.), марскі разбой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

краб, ‑а, м.

Дзесяціногі кароткахвосты рак, пераважна марскі. Камчацкі краб.

[Гал. krab.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)