дына́р, ‑а, м.

1. Тое, што і дынарый.

2. Старажытная арабская залатая манета.

3. Грашовая адзінка Ірака, Югаславіі і некаторых іншых краін.

4. Дробная манета Ірана.

[Ад лац. denarius.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дына́рый, ‑я, м.

Сярэбраная манета ў Старажытным Рыме.

[Лац. denaruis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́льдэн, -а, мн. -ы, -аў, м.

Грашовая адзінка Нідэрландаў да 2002 г., а таксама залатая, а пасля сярэбраная манета ў некаторых еўрапейскіх краінах у 14—19 стст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паўрублёвы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вартасцю ў паўрубля. Паўрублёвая манета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́льда, нескл., н.

Італьянская медная манета, роўная 0,05 ліры.

[Іт. soldo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

octagonal [ɒkˈtægənl] adj. васьмівуго́льны;

an octagonal coin васьмівуго́льная мане́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пята́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Манета ці сума ў 5 капеек.

|| памянш. пятачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. пятако́вы, -ая, -ае і пятачко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гіне́я, ‑і, ж.

Старадаўняя англійская залатая манета, роўная 21 шылінгу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алты́н, ‑а, м.

Старадаўняя руская манета вартасцю ў тры капейкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пфе́ніг, ‑а, м.

Германская дробная манета, адна сотая частка маркі.

[Ням. Pfennig.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)