уса́ливать​I несов. (к уса́лить) прост. ма́заць (зма́зваць) са́лам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лініме́нты

(ад лац. linere = мазаць, націраць)

лячэбныя мазі, прызначаныя для націрання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

здор, ‑у, м.

Нутраное свіное сала. Мазаць бліны здорам. □ Хутка на ўсю хату запахла варанай капустай, запраўленай старым здорам. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мазю́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што і без дап.

Разм. Непрыгожа, няўмела маляваць або пісаць; мазаць (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

smear​2 [smɪə] v. (on/over)

1. ма́заць, пля́міць, пэ́цкаць

2. га́ньбіць, ганьбава́ць; нясла́віць, знеслаўля́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

смалі́ць​I (мазаць, насычаць смалой) téeren vt, píchen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ма́зацца, мажуся, мажашся, мажацца; незак.

1. Мазаць сябе чым‑н. тлустым або вадкім; націрацца. Мазацца крэмам. // Разм. Фарбавацца, грыміравацца.

2. Разм. Рабіцца брудным, пэцкацца. Калі ўзяў [Сідар] вугаль у пальцы, убачыў, што ён зусім ужо абцёрся, пальцы ў сажу не мажуцца. Галавач. // Пэцкаць пры дотыку (аб прадметах). Фарба надта мажацца.

3. Зал. да мазаць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mazać

незак. мазаць, пэцкаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

jodynować

незак. мазаць ёдам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

квэ́цаць разм (мазаць, размазваць) beschmíeren vt, beschmútzen vt, besúdeln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)