Могилёвская о́бласть Магілёўская во́бласць.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
магілё́ўскі
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			магілё́ўскі | 
					магілё́ўская | 
					магілё́ўскае | 
					магілё́ўскія | 
					
		
			| Р. | 
			магілё́ўскага | 
					магілё́ўскай магілё́ўскае | 
					магілё́ўскага | 
					магілё́ўскіх | 
					
		
			| Д. | 
			магілё́ўскаму | 
					магілё́ўскай | 
					магілё́ўскаму | 
					магілё́ўскім | 
					
		
			| В. | 
			магілё́ўскі (неадуш.) магілё́ўскага (адуш.) | 
					магілё́ўскую | 
					магілё́ўскае | 
					магілё́ўскія (неадуш.) магілё́ўскіх (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			магілё́ўскім | 
					магілё́ўскай магілё́ўскаю | 
					магілё́ўскім | 
					магілё́ўскімі | 
					
		
			| М. | 
			магілё́ўскім | 
					магілё́ўскай | 
					магілё́ўскім | 
					магілё́ўскіх | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
арша́на-магілёўскі
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			арша́на-магілёўскі | 
					арша́на-магілёўская | 
					арша́на-магілёўскае | 
					арша́на-магілёўскія | 
					
		
			| Р. | 
			арша́на-магілёўскага | 
					арша́на-магілёўскай арша́на-магілёўскае | 
					арша́на-магілёўскага | 
					арша́на-магілёўскіх | 
					
		
			| Д. | 
			арша́на-магілёўскаму | 
					арша́на-магілёўскай | 
					арша́на-магілёўскаму | 
					арша́на-магілёўскім | 
					
		
			| В. | 
			арша́на-магілёўскі (неадуш.) арша́на-магілёўскага (адуш.) | 
					арша́на-магілёўскую | 
					арша́на-магілёўскае | 
					арша́на-магілёўскія (неадуш.) арша́на-магілёўскіх (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			арша́на-магілёўскім | 
					арша́на-магілёўскай арша́на-магілёўскаю | 
					арша́на-магілёўскім | 
					арша́на-магілёўскімі | 
					
		
			| М. | 
			арша́на-магілёўскім | 
					арша́на-магілёўскай | 
					арша́на-магілёўскім | 
					арша́на-магілёўскіх | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
шкло́ўска-магілёўскі
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			шкло́ўска-магілёўскі | 
					шкло́ўска-магілёўская | 
					шкло́ўска-магілёўскае | 
					шкло́ўска-магілёўскія | 
					
		
			| Р. | 
			шкло́ўска-магілёўскага | 
					шкло́ўска-магілёўскай шкло́ўска-магілёўскае | 
					шкло́ўска-магілёўскага | 
					шкло́ўска-магілёўскіх | 
					
		
			| Д. | 
			шкло́ўска-магілёўскаму | 
					шкло́ўска-магілёўскай | 
					шкло́ўска-магілёўскаму | 
					шкло́ўска-магілёўскім | 
					
		
			| В. | 
			шкло́ўска-магілёўскі (неадуш.) шкло́ўска-магілёўскага (адуш.) | 
					шкло́ўска-магілёўскую | 
					шкло́ўска-магілёўскае | 
					шкло́ўска-магілёўскія (неадуш.) шкло́ўска-магілёўскіх (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			шкло́ўска-магілёўскім | 
					шкло́ўска-магілёўскай шкло́ўска-магілёўскаю | 
					шкло́ўска-магілёўскім | 
					шкло́ўска-магілёўскімі | 
					
		
			| М. | 
			шкло́ўска-магілёўскім | 
					шкло́ўска-магілёўскай | 
					шкло́ўска-магілёўскім | 
					шкло́ўска-магілёўскіх | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
мясні́к, ‑а, м.
Той, хто гандлюе мясам або працуе на бойні. Так, напрыклад, у Гарбовіцкай воласці (Магілёўская эканомія) былі сельскія мяснікі, якія займаліся свабодным продажам мяса ў гандлёвыя дні ў Чэрыкаве. «Весці». Аднак жа на пратэст не паглядзелі: Бязлітасны ляснік панёс Яе Пярэстага на воз. Крапіва. // перан. Пра жорсткага чалавека. — Мяснік, а не суддзя!.. — раздалося дзесьці з кутка залы. Лынькоў.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
Вуплува́ць ’выплываць’ (Бяльк., КСТ). Супадаючыя формы з усходу і поўдня Беларусі тлумачацца па-рознаму: магілёўская форма адлюстроўвае фанетычныя змены, звязаныя з сістэмай дысімілятыўнага акання і моцнай лабіялізацыяй ы паміж губнымі (вып‑ > вуп‑, Яшкін, Узаемадзеянне, 65; Вайтовіч, Ненаціскны вакалізм, 43 і наст.), палеская форма ўтворана ад плуць ’плыць’ з пераходам ы > у пасля губных (Вайтовіч, там жа, 45 і наст.).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
спяко́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Вельмі гарачы, душны. Стаяў спякотны летні дзень. Сонца хоць і пераваліла за поўдзень, але пякло неміласэрна. Чарнышэвіч. Лета ў гэтым годзе выдалася спякотнае і сухое. Хомчанка. Цяжка ў пасёлку з вадой. Калодзежаў тут небагата, ды і ў тых часта ў спякотнае лета вада перасыхае. Бяганская. // Прасякнуты спёкай, надзвычай нагрэты. Вырысоўвалася праз спякотную шыза-белую дымку цёмная паласа лесу. Шамякін. Калі пачаўся гэты подзвіг? У катлаване? Ці тады, Калі вятроў спякотных подых Адчуў геолаг малады. Панчанка. Там спякотнымі вятрамі Выпалена цаліна, Ды туды з будаўнікамі Едзе красная вясна. Зарыцкі.
2. Такі, якому ўласціва спякота. Спякотны стэп. □ Магілёўская ціхая вёска. Курная хата. Як далёка яны ад Мадрыда, Ад спякотнай Іспаніі. Кірэенка.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
ВІ́ЦЕБСКАЯ ЭЛЕКТРАСТА́НЦЫЯ.
Дзейнічала з 1897 у Віцебску. Створана разам з Віцебскім трамваем. Мела 4 паравыя рухавікі, выпрацоўвала 618,1 тыс. кВт·гадз электраэнергіі (1913). Дзейнічалі 2 секцыі паравых водатурбінных катлоў, кандэнсатары, градзірня, паравыя машыны і дынамамашыны. Было 5 ліній электрасеткі: Вакзала, Задунаўская, Магілёўская, Смаленская і Цэнтральная. Працавала 86 рабочых (1910). Да пуску Беларускай ДРЭС у 1930 была адзінай крыніцай энергазабеспячэння горада.
т. 4, с. 226
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
БЕЛАРУ́СКІ КАНЦЭ́РН НАРО́ДНЫХ МАСТА́ЦКІХ ПРО́МЫСЛАЎ.
Створаны ў 1993 у Мінску. У яго ўваходзяць 15 фабрык маст. вырабаў: Аршанская, Бабруйская, Баранавіцкая, Барысаўская, Бешанковіцкая, Брэсцкая, Гомельская, Жлобінская, Магілёўская, Мазырская, Пінская, Полацкая, Слонімская, Слуцкая, Хойніцкая, якія выпускаюць жаночае і дзіцячае верхняе адзенне з тканіны і трыкатажу, аздобленае вышываным бел. нац. арнаментам, сталовую і пасцельную бялізну, вырабы ручнога ўзорнага ткацтва, з лазы і саломкі, дрэва, дэкар. пано (размалёўка, разьба, інкрустацыя саломкай), сувеніры з ільновалакна.
Н.В.Пачынава.
т. 2, с. 446
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
ВО́БЛАСЦЬ,
буйная адзінка адм.-тэр. ці нац.-тэр. падзелу. 1) У дарэв. Расіі вобласць (найчасцей на ўскраіне Расіі) адпавядала губерні. У 1917 у Рас. імперыі была 21 вобласць: 18 абласцей у Сібіры, Сярэдняй Азіі, на Каўказе і 3 асобныя вобласці (Войска Данскога, Уральская і Тургайская). У СССР асн. адм.-тэр. адзінка. У 1987 былі 123 вобласці, у т. л. 8 аўтаномных. Пасля распаду СССР абласны падзел захаваўся ў Казахстане, Кыргызстане, Рас. Федэрацыі, Узбекістане, на Украіне.
2) Адм.-тэр. адзінка ў Рэспубліцы Беларусь. Орган дзярж. улады — абл. Савет дэпутатаў, выканаўчы і распарадчы орган — абл. выканаўчы к-т.
Абласны адм.-тэр. падзел уведзены ў 1938 (Віцебская, Гомельская, Магілёўская, Мінская і Палеская). Пасля ўключэння ў БССР Зах. Беларусі (1939) створаны Баранавіцкая, Беластоцкая, Брэсцкая, Вілейская (з 1944 Маладзечанская) і Пінская вобласці. У 1944 б.ч. Беластоцкай вобласці перададзена Польшчы, утвораны Бабруйская, Гродзенская і Полацкая вобл. У сувязі з узбуйненнем абласцей у 1954 скасаваны Бабруйская, Баранавіцкая, Палеская, Пінская і Полацкая, а ў 1960 і Маладзечанская. На 1.1.1997 у Рэспубліцы Беларусь 6 абласцей: Брэсцкая, Віцебская, Гомельская, Гродзенская, Магілёўская і Мінская (гл. адпаведныя артыкулы).
т. 4, с. 245
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)