Magnétfeld
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Magnétfeld
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
інду́ктар, ‑а,
1. Электрычная машына з ручным прыводам для атрымання пераменнага току.
2. Электрамагніт, які ўтварае
[Лац. induktor — пабуджальнік, узбуджальнік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паслядзе́янне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
притяже́ние прыцяжэ́нне, -ння
зако́н земно́го притяже́ния зако́н зямно́га прыцяжэ́ння;
магни́тное притяже́ние
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
magnetic
1. магні́тны;
a magnetic field
magnetic tape магні́тная сту́жка
2. магнеты́чны;
a magnetic personality магнеты́чная асо́ба
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
паслядзе́янне
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыцяжэ́нне
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
схіле́нне, ‑я,
1.
2. У астраноміі — адна з нябесных каардынат.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
магнітало́гія
(ад магніта- + -логія)
навука, якая вывучае
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
геамагнеты́зм
(ад геа- + магнетызм)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)