liszaj

м. мед. лішай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lichen

[ˈlaɪkən]

1.

n.

1) Bot. ліша́й -я́ m., ліша́йнік -у m.

2) ліша́й -я́ m. (хваро́ба ску́ры)

2.

v.t.

пакрыва́ць мо́хам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пузырко́вы пузырько́вый;

○ п. ліша́й — пузырько́вый лиша́й;

~вая ка́мера — пузырько́вая ка́мера

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

łuszczyca

ж. мед. лускаваты лішай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мо́кнущий

1. прич. які́ (што) мо́кне;

2. прил. мо́кнучы;

мо́кнущий лиша́й мед. мо́кнучы ліша́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Псарыяз 8/615, гл. Лускаваты лішай

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Grind

m -(е)s, -e струп, каро́ста, ліша́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Räude

f -, -n

1) парша́

2) каро́ста

3) ліша́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ісца́ ’стрыгучы лішай’ (Бяльк.), ’падскурны сверб падэшвы ці далоні’ (Нас., Касп.). Фанетычны варыянт асца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дэрматаміко́зы

(ад дэрмата- + мікозы)

хваробы скуры (парша, стрыгучы лішай і інш.), якія выклікаюцца дэрматаміцэтамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)