прэтэндава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; незак.

1. на каго-што. Заяўляць правы, разлічваць на што-н., дабівацца чаго-н.

П. на кіруючую пасаду.

2. на што. Лічыць сябе ўладальнікам якіх-н. дадатных якасцей, жадаць, каб іх прызналі іншыя.

П. на інтэлігентнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

раўнава́ць¹, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак.

1. што. Рабіць роўным, прамым; выраўноўваць.

Р. дарогу.

Р. сагнутыя цвікі.

2. каго-што. Параўноўваць, лічыць сябе роўным у якіх-н. адносінах з кім-н.

Па ведах іх нельга р.

|| наз. раўнава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

uznawać się

незак. лічыць сябе;

uznawać się za przywódcę — лічыць сябе правадыром (лідэрам)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

enumerate

[ɪˈnu:məreɪt]

v.t.

1) пераліча́ць

2) лічы́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

акалькулі́я

(ад а- + лац. calculare = лічыць)

парушэнне здольнасці лічыць і разумець лікі ў выніку некаторых захворванняў галаўнога мозгу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мнить несов. ду́маць; (предполагать) меркава́ць; (представлять себе, воображать) уяўля́ць; (считать) лічы́ць;

мно́го о себе́ мнить шмат аб сабе́ ду́маць (уяўля́ць);

мнить себя́ учёным лічы́ць сябе́ вучо́ным;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

мані́зм, ‑у, м.

Філасофскае вучэнне, якое лічыць асновай быцця адзін пачатак — матэрыю або дух; проціл. дуалізм. Матэрыялістычны манізм.

[Ад грэч. mónos — адзін, адзіны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаўлічы́ць, ‑лічу, ‑лічыш, ‑лічыць; зак., што і чаго.

Улічыць, прыняць да ўвагі ў недастатковай ступені. Недаўлічыць сваіх магчымасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

uznawać

незак.

1. прызнаваць; лічыць;

uznawać kogo za oszusta — лічыць каго падманшчыкам;

uznawać co za zaszczyt — лічыць што гонарам;

uznawać co za konieczne — лічыць што абавязковым;

2. фін. акцэптаваць; прымаць да аплаты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ліса́, -ы́, мн. лісы і (з ліч. 2, 3, 4) лісы́, ліс, ж.

1. Драпежная жывёліна сямейства сабачых з вострай мордай і доўгім пушыстым хвастом, а таксама яе футра.

Л. і ў сне курэй лічыць (прыказка).

2. перан. Хітры, ліслівы чалавек.

|| прым. лісі́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)