Drángsal

f -, -e патрэ́ба; бяда́, бе́дства, лі́ха

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

збядне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць бедным. Бяднейшы часамі пабагацее, а багаты збяднее, калі надыдзе якое ліха. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ліха́ч ’д’ябал’ (Зайцава, Лінгв. дасл.), смал. ’нячысцік’. Да лі́ха (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

несдоброва́ть / несдоброва́ть (кому, чему) дабро́м не ско́нчыцца, не міну́ць бяды́ (лі́ха) (каму, чаму).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзе́яць, дзею, дзееш, дзее; незак., што.

Уст. Рабіць, чыніць што‑н. каму‑н. Хто сам мадзее, людзям ліха дзее. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́пніца, ‑ы, ж.

Міска для супу. Раней .. [Антанюк] высмейваў гэтае хаванне дарагіх талерак, супніц: на якое ліха іх тады купляць! Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прокля́тие ср.

1. праклён, -ну м.;

преда́ть кого́-л. прокля́тию праклясці́;

осыпа́ть прокля́тиями пракліна́ць;

2. межд., разг. лі́ха на яго́ (яму́);

прокля́тие! опя́ть дождь! лі́ха на яго́! ізно́ў дождж!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

únglücklicherweise

adv на няшча́сце, на бяду́, на лі́ха

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыгарэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Які прыгарэў, падпаліўся. — У цябе ж тут ліха ведае што! — аддзіраючы ад патэльні прыгарэлыя скваркі, бурчаў Мікіта. Стаховіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барбо́с, ‑а, м.

1. Дваровы сабака.

2. Лаянк. Пра злога, грубага чалавека. Наперадзе ўсё ліха, зло І здзекі панскага барбоса. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)