Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
lit.
=
1.
litauisch – літоўскі
2.
literarisch – літаратурны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
скуду́ціс
(літ. skudutis)
літоўскі народны духавы музычны інструмент тыпу шматствольнай флейты.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
клумпако́іс
(літ. klumpakojis, ад klumpe = драўляны абутак + kója = нага)
старадаўні літоўскі народны парны танец.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
о́жрагіс
(літ. óžragis = казіны рог)
старадаўні літоўскі духавы музычны інструмент, зроблены з казінага рога.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Lithuanian
[,lɪӨuˈeɪniən]1.
adj.
літо́ўскі
2.
n.
1) літо́вец -ўца m., лету́віс -а m.
2) літо́ўская мо́ва
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
БЖАСТО́ЎСКІЯ,
шляхецкі род герба «Стрэмя» ў ВКЛ. Найб. вядомыя:
Цыпрыян Павел (1612—88), каралеўскі сакратар з 1645, рэферэндар літоўскі з 1650, пісар літоўскі з 1657, ваявода трокскі з 1684. У 1658, 1661—64 у складзе дыпламат. місій, у 1667 камісар Рэчы Паспалітай на перагаворах з Расіяй, якія скончыліся падпісаннем Андросаўскага перамір’я 1667. У 1671—72, 1679, 1683 пасол у Маскву.
Канстанцін Казімір, гл.Бжастоўскі К.К.
Міхал (1722—21.5.1784), ген.-лейт. (1753), пісар літоўскі з 1758, канюшы літоўскі з 1762, падскарбі вял.літоўскі з 1764. У 1764 маршалак Генеральнай літ. канфедэрацыі.
Адам (1722—90), ген.-маёр кавалерыі (1748), потым ген.-лейт. пяхоты, кашталян полацкі ў 1758—76. Удзельнік Барскай канфедэрацыі 1768—72.
Станіслаў (2.3.1733—8.4.1769), ваявода інфлянцкі з 1767.
Павел Ксаверы (30.3.1739—17.11.1827), вял. пісар літоўскі з 1762, рэферэндар літоўскі ў 1774—87. У сваім маёнтку Мерач (пазней Паўлава) Віленскага пав. правёў прагрэс. рэформы (гл.Паўлаўская рэспубліка).
Міхал Геранім (17.4.1762—1806), чашнік літоўскі. Пасол на Чатырохгадовым сойме 1788—92. У час паўстання 1794 чл. Найвышэйшай літоўскай рады і дэпутацыі бяспекі.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Віленскі паўстанскі цэнтр, гл.Літоўскі правінцыяльны камітэт
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
злі́тавацца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак.
Праявіць літасць у адносінах да каго‑н.; змілавацца. Нейкі далёкі бацькаў родзіч.. злітаваўся над удавой і ўладзіў Станіслава ў Асобы Літоўскі корпус, які стаяў у Беластоку.С. Александровіч.[Містэр Пік] страціў пасаду, добра яшчэ, што гаспадар злітаваўся і прыняў яго простым рабочым.Быкаў.
злітава́цца, ‑туецца; зак.
Уст. Спаяцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)