Verbum

раўня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., што.

1. Рабіць роўным, гладкім.

Р. дарожку.

2. Размяшчаць у адзін рад па прамой лініі.

Р. рады.

праве́сіць, -ве́шу, -ве́сіш, -ве́сіць; -ве́шаны; зак., што (спец.).

Адвесам праверыць прамізну якой-н. паверхні, лініі і пад.

|| незак. праве́шваць, -аю, -аеш, -ае.

тандэ́м, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Машына, механізм, у якім аднародныя прыстасаванні размешчаны паслядоўна на адной восі, адной лініі.

Веласіпед-т.

адпаро́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -по́рацца; зак.

Адарвацца, аддзяліцца па лініі шва (пра што-н. прышытае).

Адпароўся каўнер.

|| незак. адпо́рвацца, -аецца.

камуніка́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. часцей мн. Шляхі зносін, лініі сувязі, а таксама энерга-, цепла-, газа- і водазабеспячэнне.

Водныя камунікацыі.

Падземныя камунікацыі.

2. Паведамленне, абмен думкамі, перадача інфармацыі пры дапамозе мовы (кніжн.).

Вусная мова як адзін са сродкаў камунікацыі.

|| прым. камунікацы́йны, -ая, -ае (да 1 знач.) і камунікаты́ўны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Камунікацыйныя лініі.

Камунікатыўныя функцыі.

дыя́метр, -а, мн. -ы, -аў, м.

У матэматыцы: адрэзак прамой лініі, які злучае дзве кропкі акружнасці і праходзіць праз яе цэнтр.

|| прым. дыяметра́льны, -ая, -ае.

васьмівуго́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Геаметрычная фігура з васьмю вугламі, якія ўтвараюцца звёнамі замкнутай крывой лініі.

Правільны в.

|| прым. васьмівуго́льны, -ая, -ае.

Васьмівугольная вежа.

бесхрыбе́тны, -ая, -ае (разм.).

1. Які не мае хрыбта, пазваночніка.

2. перан. Які не мае цвёрдага характару, пэўнай лініі паводзін; беспрынцыповы.

|| наз. бесхрыбе́тнасць, -і, ж.

рака́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ка́д, ж. (спец.).

Дарога ў прыфрантавой паласе, якая праходзіць паралельна лініі фронту.

|| прым. рака́дны, -ая, -ае.

Ракадная дарога.