выпрабо́ўваць несов. испы́тывать, подверга́ть испыта́нию, брать на испыта́ние;
○ в. лёс — искуша́ть судьбу́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
кру́чаны, -ая, -ае.
1. Зроблены скручваннем.
Кручаная пража.
К. абаранак.
2. Спіралепадобны, віты.
Кручаная лесвіца.
3. Хворы на шаленства (пра жывёл; разм.).
К. сабака.
4. перан. Заблытаны, неспакойны.
К. лёс.
Кручаная доля.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
фа́тум, ‑у, м.
Кніжн. Няўхільны, немінучы лёс; наканаванне лёсу.
[Лац. fatum.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Судзьба́ ’доля, лёс’ (Бяльк., Сл. ПЗБ, ТС): sudźba bóża ’прадвызначэнне’ (Федар. 4), судзьба́ — працэсуальны назоўнік ад дзеяслова судзіць (слуц., Жыв. НС), ст.-бел. судба ’тс’: судбы судеи (Альтбаўэр). Параўн. старое ўкр. судьба́ ’доля’, рус. судьба́ ’лёс’, чэш. sudba ’прадвызначэнне, доля’, славен. sódba ’прысуд; меркаванне, думка’, старое ’лёс’, серб.-харв. судба ’тс’, балг. съдба́ ’тс’, макед. судба ’доля, лёс’, ст.-слав. сѫдьба ’прысуд; права, закон; рашэнне, пастанова’. Прасл. *sǫdьba — абстрактны назоўнік ад *sǫditi, гл. судзіць (Шустар-Шэўц, 1376; Скок, 3, 356; Бязлай, 3, 283). Існуе меркаванне, што гэта самастойныя ўтварэнні ў асобных славянскіх мовах, а значэнне ’лёс’ распаўсюдзілася пад уплывам рускай мовы. параўн. Махэк₂, 568; Русек, Этимология–2000–2002, 50.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
жэ́рабя, -я, н.
1. Умоўны знак (дробная рэч, паперка і пад.), што выцягваецца наўгад з шэрагу такіх жа прадметаў пры вызначэнні права на што-н., чарговасці і пад.
Цягнуць ж.
2. перан. Лёс, доля.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
уручы́ць, уручу́, уру́чыш, уру́чыць; уру́чаны; зак., што каму.
1. Аддаць у рукі, непасрэдна.
У. дыплом.
2. Даверыць, даручыць (кніжн.).
У. свой лёс каму-н. (перан.).
|| незак. уруча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. уручэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
на́йміцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да найміта, наймічкі. Найміцкі лёс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
decree2 [dɪˈkri:] v.
1. дэкрэтава́ць; аддава́ць зага́д
2. : Fate decreed otherwise. Лёс вырашыў інакш.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
лапцю́жны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Бедны, адсталы. Браткі-таварышы! У машынным гудзе Не будзе Беларусь Лапцюжнаю стаяць. Хведаровіч. // Цяжкі, жабрацкі (пра лёс, долю і г. д.). Лапцюжная доля. □ Дзед заплятае аборы, Лёс свой лапцюжны кляне. Калачынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
fortune [ˈfɔ:tʃu:n] n.
1. шча́сце, уда́ча
2. лёс;
tell smb.’s fortune прадка́зваць каму́-н. лёс
3. (вялі́кае) бага́цце;
be worth a fortune каштава́ць шмат гро́шай;
fame and fortune сла́ва і бага́цце;
make a fortune разбагаце́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)