radiotherapy [ˌreɪdiəʊˈθerəpi] n. med. радыeтэра пі́я; лячэ́нне іанізава́ным апраме́ньваннем

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вылячэ́нне, -я, н.

1. Тое, што і лячэнне (афіц.).

Быць на вылячэнні ў шпіталі.

2. Тое, што і выздараўленне.

Поўнае в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зубалячэ́нне, ‑я, н.

Лячэнне зубных хвароб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геліятэрапі́я, ‑і, ж.

Лячэнне сонечнымі праменямі.

[Ад грэч. hēlios — сонца і therapéia — лячэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрматэрапі́я, ‑і, ж.

Спец. Лячэнне цяплом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фармакатэрапі́я, ‑і, ж.

Лячэнне лекавымі сродкамі.

[Ад грэч. pharmakon — лякарства і therapeia — лячэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фітатэрапі́я, ‑і, ж.

Лячэнне лекавымі раслінамі.

[Ад грэч. phytón — расліна і therapeia — лячэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амбулато́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

Лячэбніца для аказання медыцынскай дапамогі ў самой установе і дома.

|| прым. амбулато́рны, -ая, -ае.

Амбулаторнае лячэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

педыятры́я, -і, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае анатомію і фізіялогію дзіцячага арганізма, дзіцячыя хваробы, іх лячэнне і прафілактыку.

|| прым. педыятры́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

kuracja

kuracj|a

ж. лячэнне;

~a ziołowa — лячэнне зёлкамі;

przejść ~ę — прайсці лячэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)