разляжа́цца, -жу́ся, -жы́шся, -жы́цца; -жы́мся, -ле́жыце́ся, -жа́цца; -жы́ся: зак. (разм.).

Праляжаць вельмі доўга; праляжаўшы доўгі час, захацець ляжаць яшчэ даўжэй.

|| незак. разле́жвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

субтро́пікі, -аў.

Зоны зямнога шара, якія ляжаць на поўнач і поўдзень ад тропікаў і набліжаюцца па клімаце да гарачага пояса.

|| прым. субтрапі́чны, -ая, -ае.

С. пояс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

lie waste

ляжа́ць абло́гай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абляжа́цца, ‑жыцца; зак.

Разм. Прывыкнуць ляжаць. Даць зверу абляжацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папале́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Ляжаць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыягана́ль², -і, мн. -і, -ей, ж.

У матэматыцы: прамая лінія, што злучае два несумежныя вуглы многавугольніка або дзве вяршыні шматгранніка, якія не ляжаць у адной плоскаці.

|| прым. дыягана́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ле́жань, ‑жня, м.

Разм. Чалавек, які любіць доўга спаць, ляжаць; лодар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ляжня́, ‑і, ж.

Разм. Стан паводле дзеясл. ляжаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

санцапёк, -ку м. солнцепёк, припёк;

ляжа́ць на ~ку — лежа́ть на солнцепёке (припёке)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

архіпела́г, ‑а, м.

Група марскіх астравоў, якія блізка ляжаць адзін каля аднаго.

[Грэч. archipelagos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)