shell​2 [ʃel] v. зніма́ць шкарлу́піну;

shell peas лу́шчыць гаро́х

shell out [ˌʃelˈaʊt] phr. v. infml (for) раскашэ́львацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Лю́шчына ’непатрэбная рэч, прадмет’ (міёр., Нар. словатв.). Утворана ад прасл. асновы lusk‑/luzg‑ ’лушпайкі, лупіна’. Да лушчыць (гл.). Пачатковае лʼ‑, як у серб.-харв. љу̀скати ці балг. люште ’лушчыць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

łuszczyć

незак.

1. лушчыць;

2. спец. акорваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

podorywać

незак. с.-г. лушчыць;

гл. podorać

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

enthülsen

vt лушчы́ць, аддзяля́ць шалупі́нне; с.-г. шатрава́ць (збожжа)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Лужджы́ць ’церці лён, аддзяляючы валакно ад кастрыцы’ (воран., Сл. ПЗБ) — звонкі варыянт лушчыць пад уплывам балт. моў, параўн. літ. lùgždinti, lukšdénti ’лушчыць’ (Сл. ПЗБ, 2, 679). Параўн. вы‑лукшчывацца ’аддзяляцца (пра льновалакно)’ — літ. išsi‑lukštinti ’тс’ (Лаўчутэ, 68) і лукшчы́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лушчыны́ ’лупіны’ (бераст., Сцяшк. Сл.). Утворанае па аналогіі да лупі́ны ад лу́шчыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

shuck​2 [ʃʌk] v. лу́шчыць (гарох, арэхі і да т.п.)

shuck off [ˌʃʌkˈɒf] phr. v. : shuck off a bad habit пазба́віцца ке́пскай звы́чкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Лукшчы́ць ’лушчыць (боб, гарох)’ (астр., Сл. ПЗБ). Літуанізм. Параўн. літ. lùkštyti ’тс’. Гл. таксама звонкі варыянт лужджы́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лушчаві́ны ’шалупінне ад струка бабовых’ (карэліц., навагр., ігн., Сл. ПЗБ, Сцяшк.). Да лу́шчыць (гл.). Утварэнне гл. лупаві́ны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)