Medizn

1.

f - медыцы́на

2.

-, -en ляка́рства, ле́кі, медыкаме́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ataractic

[,ætəˈræktɪk]

1.

adj.

супако́йвальны

ataractic medicines — супако́йвальныя ле́кі

2.

n.

супако́йвальны лек

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

націра́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. націраць — нацерці (у 1, 2 знач.).

2. Разм. Лекі для расцірання (хворага месца), уцірання ў скуру. Прыехала.. [Прыбыткоўская] аўтобусам у горад, адразу ў аптэку, узяла.. націранне ад болю ў назе. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dose2 [dəʊs] v. прыма́ць ле́кі до́замі;

He dosed himself with aspirin. Ён лячыў сябе аспірынам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

drug [drʌg] n.

1. ле́кі, ляка́рства

2. нарко́тык;

a drug addict наркама́н;

drug traffic кантраба́нда нарко́тыкаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Жондзіць ’гатаваць страву’ (клец., Жыв. сл., 180). З польск. rządzić ’уладаць, кіраваць’, дыял. ’быць у парадку’; параўн. przyrządzać ’рыхтаваць ежу, лекі’. Магчыма, з пэўнага дыялектнага семантычнага варыянта, а магчыма, у выніку адцягнення з прэфіксальнага варыянта.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

verrdnen

vt

1) пастанаўля́ць; зага́дваць

2) прапі́сваць (лекі); назнача́ць (рэжым)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

апапана́кс

(ад гр. opos = сок + panaksos = зелле, лекі)

травяністая расліна сям. парасонавых, пашыраная ў Міжземнамор’і, з карэння якой здабываюць парфумерныя рэчывы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

zapisywać

незак. запісваць; уносіць у спіс; выпісваць (лекі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ра́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак.

1. каму, з інф. Даваць якую-н. раду (у 1 знач.), раіць.

Я заўсёды раджу падумаць, паглядзець, не спяшацца.

2. каго-што. Прапанаваць каго-, што-н. у якасці каго-, чаго-н.

Доктар р. лекі як сродак ад болю.

3. Раіцца, меркаваць.

Сядзелі мужчыны на лаўцы і ўсё радзілі паміж сабой.

Раду радзіць (разм.) — радзіцца, раіцца.

|| зак. пара́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)