n -s, - мед. проціліхама́нкавы [гара́чка-паніжа́льны] сро́дак, ле́кі ад тэмперату́ры
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ataractic
[,ætəˈræktɪk]1.
adj.
супако́йвальны
ataractic medicines — супако́йвальныя ле́кі
2.
n.
супако́йвальны лек
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
націра́нне, ‑я, н.
1.Дзеяннепаводледзеясл. націраць — нацерці (у 1, 2 знач.).
2.Разм.Лекі для расцірання (хворага месца), уцірання ў скуру. Прыехала.. [Прыбыткоўская] аўтобусам у горад, адразу ў аптэку, узяла.. націранне ад болю ў назе.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апапана́кс
(ад гр. opos = сок + panaksos = зелле, лекі)
травяністая расліна сям. парасонавых, пашыраная ў Міжземнамор’і, з карэння якой здабываюць парфумерныя рэчывы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
dose2[dəʊs]v. прыма́ць ле́кі до́замі;
He dosed himself with aspirin. Ён лячыў сябе аспірынам.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
drug[drʌg]n.
1.ле́кі, ляка́рства
2. нарко́тык;
a drug addict наркама́н;
drug traffic кантраба́нда нарко́тыкаў
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Жондзіць ’гатаваць страву’ (клец., Жыв. сл., 180). З польск.rządzić ’уладаць, кіраваць’, дыял. ’быць у парадку’; параўн. przyrządzać ’рыхтаваць ежу, лекі’. Магчыма, з пэўнага дыялектнага семантычнага варыянта, а магчыма, у выніку адцягнення з прэфіксальнага варыянта.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
verórdnen
vt
1) пастанаўля́ць; зага́дваць
2) прапі́сваць (лекі); назнача́ць (рэжым)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zapisywać
незак. запісваць; уносіць у спіс; выпісваць (лекі)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ра́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак.
1.каму, з інф. Даваць якую-н. раду (у 1 знач.), раіць.
Я заўсёды раджу падумаць, паглядзець, не спяшацца.
2.каго-што. Прапанаваць каго-, што-н. у якасці каго-, чаго-н.
Доктар р. лекі як сродак ад болю.
3. Раіцца, меркаваць.
Сядзелі мужчыны на лаўцы і ўсё радзілі паміж сабой.
◊
Раду радзіць (разм.) — радзіцца, раіцца.
|| зак.пара́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)