Лакрыца (лекавая расліна) 2/37

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

баржо́м, ‑у, м.

Лекавая мінеральная вада, якая атрымала назву ад горада Баржомі, дзе знаходзяцца крыніцы гэтай вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вайско́ва-ле́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вайско́ва-ле́кавы вайско́ва-ле́кавая вайско́ва-ле́кавае вайско́ва-ле́кавыя
Р. вайско́ва-ле́кавага вайско́ва-ле́кавай
вайско́ва-ле́кавае		 вайско́ва-ле́кавага вайско́ва-ле́кавых
Д. вайско́ва-ле́каваму вайско́ва-ле́кавай вайско́ва-ле́каваму вайско́ва-ле́кавым
В. вайско́ва-ле́кавы (неадуш.)
вайско́ва-ле́кавага (адуш.)		 вайско́ва-ле́кавую вайско́ва-ле́кавае вайско́ва-ле́кавыя (неадуш.)
вайско́ва-ле́кавых (адуш.)
Т. вайско́ва-ле́кавым вайско́ва-ле́кавай
вайско́ва-ле́каваю		 вайско́ва-ле́кавым вайско́ва-ле́кавымі
М. вайско́ва-ле́кавым вайско́ва-ле́кавай вайско́ва-ле́кавым вайско́ва-ле́кавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напе́рстаўка, ‑і, ДМ ‑стаўцы; Р мн. ‑статак; ж.

Травяністая лекавая расліна сямейства залознікавых з кветкамі, якія нагадваюць папарстак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агаткі, ‑так; адз. агатка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Лекавая і дэкаратыўная расліна сямейства складанакветных з белымі або ружовымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Tinktúr

f -, -en тынкту́ра, раство́р, насто́йка (лекавая)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Héilkraut

n -(e)s, -kräuter ле́кавая трава́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

arnica

[ˈɑ:rnɪkə]

n. Bot., Med.

1) а́рніка f. (расьлі́на)

2) Med. ле́кавая ва́дкасьць з а́рнікі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паласка́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. паласкаць (у 1, 2 знач.).

2. Лекавая вадкасць (настой, раствор і пад.), якой палошчуць рот, горла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лекаў, уласцівы ім; прызначаны для лекаў. Лекавы пах. Лекавая сыравіна. // Які валодае лекавымі ўласцівасцямі. Лекавыя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)