snout [snaʊt] n. лыч, пы́са, ры́ла

poke one’s snout into everything derog. утыка́ць нос ва ўсе спра́вы, ле́зці не ў свае́ спра́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ładować się

незак. лезці, караскацца, узбірацца; увальвацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hinufklettern, hinufklimmen

vi (s) ле́зці наве́рх, кара́скацца ўго́ру, зала́зіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

плі́шчыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; незак.

Разм. Сілаю лезці куды‑н., праціскацца. — Куды плішчыцеся? — сярдзіта прамовіла .. [Натальцы] якаясь цётка. Колас. Кожны некуды плішчыўся і абавязкова з ручной паклажай. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́зіць

1. гл лезці 1, 2, 3;

2. (сноўдаць) hn- und hrgehen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бутэ́лька ж. буты́лка;

загляда́ць у ~ку — загля́дывать в буты́лку;

ле́зці ў ~ку — лезть в буты́лку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сляпі́ца ж., обл., см. сляпе́нь;

ле́зці ~цаю ў во́чы — пристава́ть как ба́нный лист (как смола́)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчамі́цца, шчамлюся, шчэмішся, шчэміцца; незак.

Разм. Лезці, пралазіць і пад. з вялікімі намаганнямі куды‑н. праз што‑н. вузкае. Праз дзірку ў плоце натужліва шчэміцца ў двор чыёсьці рудое свінчо. Хадановіч. // перан. Лезці, настойліва напамінаць пра сябе (пра думкі). [Макарка:] — Думкі ўсялякія шчэмяцца ў галаву. Сабаленка. // перан. Умешвацца ў што‑н. [Стафан:] — Таму што дзе ж праўда? Я нікога не зачапіў. Я ніколі не шчаміўся ў іхнія справы, трымаўся звычаю, а звычай забараняе забіваць упяцёх аднаго. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увапхну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Разм. Тое, што і упхнуцца. Здалося, Ткачук не адразу рашыўся лезці за мной, але ўрэшце, нязграбна хапаючыся за, спінкі сядзенняў, увапхнуўся і ён. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Змерзнуць, замерзнуць — пра ўсіх, многіх.

2. Калець, мерзнуць некаторы час. Не хачу на сена лезці рана. Пастаю над рэчкай, пакалею. Свірка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)