пушы́ць, -шу́, -шы́ш, -шы́ць; -шы́м, -шыце́, -ша́ць; незак.

1. што. Рабіць пушыстым.

П. валасы.

П. пер’е.

2. перан., каго (што). Моцна лаяць, распякаць (разм.).

|| зак. распушы́ць, -шу́, -шы́ш, -шы́ць; -шы́м, -шыце́, -ша́ць; -пу́шаны.

|| наз. пушэ́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

besztać

незак. бэсціць, ганьбіць; лаяць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

жу́чить несов. (кого) разг. прабіра́ць (каго); ла́яць (каго); свары́цца (на каго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поноси́ть​I несов. (порочить) га́ньбіць, знеслаўля́ць; (ругать) ла́яць; (оскорблять) зневажа́ць, абража́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чести́ть несов., разг. бэ́сціць, ла́яць; (хулить) га́ніць; (обзывать) абзыва́ць (кім, чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Мяню́шчыць ’лаяць’ (шчуч., гродз., Сл. ПЗБ). Утворана ад мянушка: ’абзываць па мянушцы’ > ’лаяць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lżyć

незак. кніжн. зневажаць, абражаць; лаяць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

vituperate [vɪˈtju:pəreɪt] v. (against) fml ла́яць; зласлі́ва напада́ць; зло́снічаць;

vituperate aga inst smb. абліва́ць каго́-н. гра́ззю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

blaspheme

[,blæsˈfi:m]

v.

1) зьневажа́ць (Бо́га), блюзьне́рыць

2) пракліна́ць, клясьці́; ла́яць, зьневажа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

schímpfen

1.

vt ла́яць

2.

vi (auf A, über A)

1) ла́яць (каго-н., што-н.)

2) ла́яцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)