the humanities

а) лаці́нская й грэ́цкая мо́ва й літарату́ра

б) гуманіта́рныя наву́кі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Лаці́налацінская мова’ (Нас.), ст.-бел. латина, латына ’тс’, ’каталіцызм’ (XV ст.), запазычана са ст.-польск. łacina, якое з лац. latina (Кюнэ, Poln., 73; Булыка, Лекс. запазыч., 187).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

łacina

ж. лацінская мова; лаціна;

łacina ludowa — вульгарная лаціна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нітраге́н

(лац. nitrogenium, ад гр. nitron = салетра + genos = нараджэнне)

лацінская назва азоту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стылі́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. Вучэнне аб стылях мовы. Лацінская стылістыка. Стылістыка рамантызму.

2. Раздзел тэорыі літаратуры, які вывучае стылі мастацкіх твораў. // Сукупнасць вобразных сродкаў мовы якога‑н. мастацкага твора, пісьменніка, літаратурнай школы і пад. Схільнасць да знешне яркіх .. вобразаў адчуваецца ў самой стылістыцы ранніх твораў К. Чорнага. Адамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́псі

(ням. Lipsi, ад Lipsia = лацінская назва Лейпцыга)

сучасны бальны танец з сінкапіраванымі акцэнтамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

славя́на-грэ́ка-лаці́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. славя́на-грэ́ка-лаці́нскі славя́на-грэ́ка-лаці́нская славя́на-грэ́ка-лаці́нскае славя́на-грэ́ка-лаці́нскія
Р. славя́на-грэ́ка-лаці́нскага славя́на-грэ́ка-лаці́нскай
славя́на-грэ́ка-лаці́нскае
славя́на-грэ́ка-лаці́нскага славя́на-грэ́ка-лаці́нскіх
Д. славя́на-грэ́ка-лаці́нскаму славя́на-грэ́ка-лаці́нскай славя́на-грэ́ка-лаці́нскаму славя́на-грэ́ка-лаці́нскім
В. славя́на-грэ́ка-лаці́нскі (неадуш.)
славя́на-грэ́ка-лаці́нскага (адуш.)
славя́на-грэ́ка-лаці́нскую славя́на-грэ́ка-лаці́нскае славя́на-грэ́ка-лаці́нскія (неадуш.)
славя́на-грэ́ка-лаці́нскіх (адуш.)
Т. славя́на-грэ́ка-лаці́нскім славя́на-грэ́ка-лаці́нскай
славя́на-грэ́ка-лаці́нскаю
славя́на-грэ́ка-лаці́нскім славя́на-грэ́ка-лаці́нскімі
М. славя́на-грэ́ка-лаці́нскім славя́на-грэ́ка-лаці́нскай славя́на-грэ́ка-лаці́нскім славя́на-грэ́ка-лаці́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

альбарутэ́ніка

(н.-лац. albaruthenica, ад лац. alba = белая + с.-лац. Ruthenia = Русь)

лацінская назва беларусазнаўства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

га́фній

(н.-лац. hafnium, ад Hafnia = лацінская назва Капенгагена)

хімічны элемент, серабрыста-шэры метал, спадарожнік цырконію.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Latin

[ˈlætən]

1.

n.

лаці́нская мо́ва, лаці́на f.

2.

adj.

1) лаці́нскі

Latin peoples — рама́нскія наро́ды

2) ры́ма-каталі́цкі

3) лаці́наамэрыка́нскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)