логи́ческий лагі́чны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

логи́чный лагі́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

информацио́нно-логи́ческий інфармацы́йна-лагі́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

logical [ˈlɒdʒɪkl] adj. лагі́чны, заканаме́рны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lógisch

a лагі́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

скла́дны, -ая, -ае.

1. Пра мову, пісьмо і пад.: звязны, паслядоўны, лагічны.

Складная прамова.

Складная песня.

2. Зграбны, стройны (разм.).

Складная дзяўчына.

|| наз. скла́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

fólgerichtig

a лагі́чны, паслядо́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

трансцэндэнта́льны, ‑ая, ‑ае.

У ідэалістычнай філасофіі — абстрактна-лагічны, незалежны ад вопыту. Трансцэндэнтальны ідэалізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аргуме́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Лагічны довад, доказ.

Важкі а.

2. У матэматыцы: незалежная пераменная велічыня, ад змены якой залежыць змена другой велічыні (функцыі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

emphasize, BrE -ise [ˈemfəsaɪz] v. падкрэ́сліваць, выдзяля́ць, вылуча́ць; ста́віць лагі́чны на́ціск

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)