нуклеі́навы, ‑ая, ‑ае.

У выразе: нуклеінавыя кіслоты — палімеры біялагічнага паходжання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амінакісло́ты, ‑аў.

Арганічныя кіслоты — бясколерныя крышталічныя рэчывы, большасць якіх добра раствараецца ў вадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтэ́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нафтэну, утрымлівае ў сабе нафтэн. Нафтэнавыя кіслоты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бескісларо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае, не ўтрымлівае ў сабе кіслароду. Бескіслародныя кіслоты. Бескіслароднае асяроддзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жо́ўцевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны жоўці ​1 (у 1 знач.). Жоўцевы праток. Жоўцевыя кіслоты. Жоўцевы пузыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́нкер, ‑а, м.

Судна для перавозкі вадкіх грузаў (нафта, кіслоты і пад.), якія наліваюцца ў танкерныя цыстэрны.

[Англ. tanker.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дара́дзіць, ‑раджу, ‑радзіш, ‑радзіць; зак.

Разм. Даць параду; параіць. Прыйшлося, як дарадзіў Стась, шукаць па аптэках такія кіслоты, што вытраўлялі сляды чарніла. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ляту́чы, -ая, -ае.

1. Здольны лятаць, насіцца ў паветры.

Лятучыя воблакі.

Лятучае насенне.

2. Здольны хутка перамяшчацца з месца на месца.

Л. атрад.

3. спец. Які хутка выпараецца, хутка праходзіць.

Лятучыя кіслоты.

Л. вірус.

4. перан. Які праводзіцца тэрмінова і хутка.

Л. сход.

Л. рэйд.

|| наз. ляту́часць, -і, ж. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ВІНАГРА́ДНАЯ КІСЛАТА́,

гл. ў арт. Вінныя кіслоты.

т. 4, с. 181

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВІННАКАМЕ́ННАЯ КІСЛАТА́,

гл. ў арт. Вінныя кіслоты.

т. 4, с. 185

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)