рибонуклеи́новый / рибонуклеи́новая кислота́ рыбануклеі́навая кіслата́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

кумы́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кумысу. Кумысная кіслата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пальміці́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пальміціну. Пальміцінавая кіслата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карбо́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.

Разм. Карболавая кіслата. Дэзінфіцыраваць карболкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карбо́лавы, -ая, -ае.

Які змяшчае ў сабе карболавую кіслату. К. раствор.

○

Карболавая кіслата — ядавітая вадкасць з характэрным пахам, якая скарыстоўваецца як антысептычны і дэзынфекцыйны сродак; раствор фенолу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цыя́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да вытворных цыяну. Цыянавая кіслата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мура́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Невялікае насякомае атрада перапончатакрылых, якое жыве вялікімі калоніямі.

◊

Мурашкі па спіне (скуры) бегаюць (разм.) — аб адчуванні дрыжыкаў ад сцюжы, страху.

|| прым. мурашы́ны, -ая, -ае. М. курган. Мурашыная працавітасць (перан.: надзвычай вялікая).

○

Мурашыная кіслата — метанавая кіслата, якая ўтрымліваецца ў ігліцы, крапіве, едкіх выдзяленнях мурашак і пчол, выкарыстоўваецца ў сельскай гаспадарцы.

Мурашыны спірт — спіртавы раствор мурашынай кіслаты, ужыв. ў медыцыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

віннакаме́нны: ~нная кіслата́ хим. виннока́менная кислота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

аскарбі́навы аскорби́новый;

~вая кіслата́ — аскорби́новая кислота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

карбо́лавы карбо́ловый;

○ ~вая кіслата́ — карбо́ловая кислота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)