Пярэ́сна ’расліна Trollius europaeus L.’ (Кіс., ТСБМ). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сяміцічнік ’ястрабок парасоністы, Hieracium umbellatum L.’ (Кіс.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ку́каўка1 ’зязюля’ (Мал., Шн.). Да кукаваць (гл.). Параўн. кукуля (гл.).

Ку́каўка2 ’ятрышнік шыракалісты, Orchis latifolia L.’ (Кіс ). Да кукаукаі. Аб сувязі назвы гэтай расліны з зязюляй сведчаць сінонімы: кукулка, кукулька, кукушка, зязюлька (Кіс., 89).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Мацяжа́нка, матежа́нка ’чобор звычайны, Thymus serpyllum L.’ (лельч., Бейл.), мацержанка ’чабор украінскі, Thymus ucrainicus Klok.’ (гродз., Кіс.), ’мацярдушка звычайная, Origanum vulgare L.’, ’маяран садовы, Majorana hortensis Moench.’ (гродз., Кіс.). З польск. macierzanka ’чабор’. Матывацыя — гл. мацярду́шка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ажэ́ўнік ’Comarum palustre L.’ (Кіс.) < *ожь ’вожык’. Гл. ажына.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Валасня́к ’расліна, Hieeracium pilosella L.’. (Кіс.). Гл. валасень4.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Валашо́к ’від канюшыны, Trifolium pratense L.’ (Кіс.). Гл. валошка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Падзішачкі ’расліна дрыжнік сярэдні, Brizą media L.’ (Кіс.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сындылі́я ’падтыннік, Chelidonium majus L.’ (Кіс.). Гл. цындалей ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Семачо́к ‘шматгадовая травяністая лекавая расліна сямейства першакветных, Trientalis L.’ (ТСБМ, Кіс.), седмачок (маг., гродз., Кіс.). Рус. седми́чник, польск. siodmaczek ‘тс’. Ад сем (гл.), таму што расліна большай часткай мае 7 пялёсткаў і 7 лістоў (Нейштадт, Определитель, 440).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)