тра́ст

‘давернае кіраванне маёмасцю’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тра́ст
Р. тра́сту
Д. тра́сту
В. тра́ст
Т. тра́стам
М. тра́сце

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зе́мшчына, -ы, ж. (гіст.).

Частка дзяржавы, выдзеленая Іванам Грозным у кіраванне баярам (у адрозненне ад апрычніны).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заве́дование зага́дванне, -ння ср.; кірава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самакірава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае аўтаматычнае кіраванне. Самакіравальны снарад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дуумвіра́т, ‑а, М ‑раце, м.

У Старажытным Рыме — кіраванне дзвюх асоб.

[Лац. duumviratus з duo — два і vir — муж.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mismanagement [ˌmɪsˈmænɪdʒmənt] n. няпра́вільнае/дрэ́ннае кірава́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

телеуправле́ние (телемехани́ческое управле́ние) тэлекірава́нне, -ння ср. (тэлемехані́чнае кірава́нне);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

радыётэлекірава́нне, ‑я, н.

Кіраванне на адлегласці якімі‑н. аб’ектамі, устаноўкамі па радыё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rządzenie

н. праўленне, кіраванне;

rządzenie państwem — кіраванне дзяржавай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ве́данне, -я, н.

1. Знаёмства з чым-н., валоданне чым-н.

В. жыцця.

З веданнем справы.

В. замежнай мовы.

2. Падпарадкаванне, распараджэнне, кіраванне (кніжн.).

Інстытут знаходзіцца ў веданні міністэрства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)