talkie [ˈtɔ:ki]n. dated гукаво́е кіно́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шырокаэкра́нны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да кінафільмаў з павялічаным полем зроку і гукаперадачай, якія набліжаюць успрыняцце да рэальнага.

Ш. фільм.

Шырокаэкраннае кіно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

напры́клад, пабочн. сл.

Для прыкладу (ужыв. пры пералічэнні, пры паясненні слова ў сказе, для ілюстрацыі папярэдняга выказвання).

Н., можна пайсці ў кіно, у тэатр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

body double [ˈbɒdiˌdʌbl] n. дублёр (у кіно)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Кі́ншчык ’кінамеханік’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах., Мат. Гом., Янк. I, Сцяшк., Выг., Бір.). Гл. кіноўшчык, кіношнік. Да кіно.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кінапрапага́нда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Прапаганда сродкамі кіно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гукавы́ в разн. знач. звуково́й;

○ ~во́е кіно́ — звуково́е кино́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

кінематаграфі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па кінематаграфіі, работнік кіно.

|| ж. кінематаграфі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. кінематаграфі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

długometrażowy

кіно поўнаметражны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кінаінфарма́цыя, ‑і, ж.

Інфармацыя пра бягучыя падзеі сродкамі кіно. Рэдакцыя кінаінфармацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)