стыць несов., в разн. знач. стыть, сты́нуть;
суп сты́не на стале́ — суп сты́нет на столе́;
но́гі сты́нуць — но́ги сты́нут;
◊ кроў сты́не (у жы́лах) — кровь сты́нет (в жи́лах)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
халадзе́ць несов., прям., перен. холоде́ть;
ру́кі ~дзе́юць на маро́зе — ру́ки холоде́ют на моро́зе;
х. ад жа́ху — холоде́ть от у́жаса;
◊ кроў ~дзе́е (у жы́лах) — кровь холоде́ет (в жи́лах)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ли́ться несов.
1. в разн. знач. лі́цца;
вода́ льётся вада́ лье́цца;
слёзы лью́тся слёзы лью́цца;
кровь льётся кроў лье́цца;
пе́сни лью́тся пе́сні лью́цца;
2. страд. лі́цца; см. лить.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плоть ж. плоць, род. пло́ці ж.; (тело) це́ла, -ла ср.;
◊
плоть от пло́ти плоць ад пло́ці;
облека́ться в плоть и кровь ператвара́цца ў жыццё;
во плоти́ уст. у цяле́сным во́бразе.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
In quo nascetur asinus corio, morietur
У якой шкуры асёл народзіцца, у такой і памрэ.
В какой шкуре осёл родится, в такой и умрёт.
бел. Воўк кожны год ліняе, але нораву не мяняе. Хоць трэсні, сініца, не ўзляцець жураўлём. Калі ўродзіцца з лысінкай, то з лысінкай і памрэ. Які нарадзіўся, такі і задавіўся.
рус. Синицу хоть в пшеницу ‒ ничего не сделаешь.
фр. Quand on est bête c’est pour longtemps (Когда дурак, то это надолго). Le loup mourra dans sa peau (Волк умрёт в своей шкуре).
англ. Blood will tell (Кровь скажется). Cat after kind (Кот котом). Can the leopard change his spots? (Может ли леопард изменить свои пятна?).
нем. Der Wolf stirbt in seiner Haut (Волк издохнет в своей шкуре).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
прасачы́цца сов., прям., перен. просочи́ться; прони́кнуть;
вада́ ~чы́лася — вода́ просочи́лась (прони́кла);
кроў ~чы́лася праз бінт — кровь просочи́лась сквозь бинт;
разве́дчыкі ~чы́ліся ў тыл во́рага — разве́дчики просочи́лись (прони́кли) в тыл врага́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ВАЛЕ́РА, Валера-і-Алькала Галіяна (Valera y Alcalá Galiano) Хуан (18.10.1824, г. Кабра, Іспанія — 18.4.1905), іспанскі пісьменнік, грамадскі дзеяч. Чл. Каралеўскай акадэміі (1858). Па адукацыі юрыст. Быў на дыпламат. службе. У 1840-я г. выступіў як паэт і літ. крытык. Яго эстэт. погляды склаліся пад уплывам антычнага і рэнесансавага неаплатанізму. У раманах «Пепіта Хіменес» (1874), «Камандор Мендоса» (1877), «Донна Лус» (1879) выкрываў рэліг.-аскетычныя догмы. У рамане «Хуаніта Доўгая» (1895) паказаў, як каханне пераадольвае класава-саслоўныя перагародкі. Сац.-філас. аналіз краху, які перажывае інтэлігент пры сутыкненні з рэчаіснасцю, дадзены ў рамане «Ілюзіі доктара Фаусціна» (1875). Раман «Марсамор» (1899) — філас. прытча пра марнасць чалавечых жаданняў. Проза Валера, адметная незвычайным фармальным майстэрствам, псіхааналізам і філас. глыбінёй, — адна з вяршынь ісп. рэалізму 19 ст. Аўтар кніг літ.-крытычных артыкулаў. Пераклаў на ісп. мову «Фауст» І.В.Гётэ і «Дафніс і Хлоя» Лонга.
Тв.:
Рус. пер. — Хуанита Длинная. М., 1961;
Иллюзии доктора Фаустино. Л., 1970;
У кн.: Аларкон П.А. де. Треугольная шляпа;
Валера Х. Пепита Хименес;
Перес Гальдос Б. Донья Перфекта;
Бласко Ибаньес В. Кровь и песок. М., 1976.
К.М.Міхееў.
т. 3, с. 480
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
соса́ть несов.
1. (грудь, соску) ссаць;
2. (всасывать, втягивать) смакта́ць;
◊
соса́ть кровь смакта́ць кроў;
соса́ть ла́пу смакта́ць ла́пу;
соса́ть сок (со́ки) (из кого) смакта́ць со́кі (з каго);
червь сосёт (кого) чарвя́к то́чыць (каго).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
проли́ть сов.
1. (разлить, расплескать) разлі́ць, мног. паразліва́ць;
не проле́й во́ду не разлі́ вады́;
проли́ть молоко́ разлі́ць малако́;
2. (сквозь что) пралі́ць;
◊
проли́ть свет пралі́ць святло́;
проли́ть кровь пралі́ць кроў;
проли́ть слезу́ пралі́ць слязу́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ю́шка I ж. (крышка в дымоходе) вью́шка
ю́шка II ж.
1. (суп из рыбы) уха́, уши́ца;
2. см. жы́жка I 2;
3. перен., разг., см. ю́ха 2;
◊ спусці́ць ю́шку (ю́ху) — пусти́ть кровь, уда́рить до кро́ви
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)