заакія́нскі, -ая, -ае.

Які знаходзіцца за акіянам, які прыбыў, прывезены з-за акіяна.

Заакіянскія краіны.

З. місіянер.

Заакіянскія тавары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зна́тны, -ая, -ае.

1. Вядомы, славуты.

Знатныя людзі краіны.

З. пчаляр.

2. Які належыць да знаці (уст.).

З. род.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

inland [ˌɪnˈlænd] adv. уну́тр/углы́б краі́ны;

We drove inland. Мы ехалі ўглыб краіны.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

іншазе́мец, -мца, мн. -мцы, -мцаў, м.

Чалавек з іншай краіны; чужаземец.

|| ж. іншазе́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чужазе́мец, -мца, мн. -мцы, -мцаў, м.

Чалавек з чужой краіны; іншаземец.

|| ж. чужазе́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

West

За́хад, краі́ны захо́дняга сьве́ту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

краі́на, ‑ы, ж.

1. Мясцовасць, тэрыторыя, край (у 2 знач.). Горкая краіна. Цёплыя краіны. Азёрная краіна. □ Я моцна-моцна звязан з вамі, Малюнкі роднае краіны! Колас.

2. Дзяржава. Сацыялістычныя краіны. Капіталістычныя краіны. □ Краіна родная, Савецкая краіна, Табе я ў песнях сэрца аддаю. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

краі́на, -ы, мн. -ы, краі́н, ж.

1. Мясцовасць, тэрыторыя, край (у 2 знач.).

Горная к.

Цёплыя краіны.

2. Дзяржава.

Родная к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

краязна́ўства, -а, н.

Вывучэнне асобных мясцовасцей краіны з пункту гледжання іх геаграфічных, культурна-гістарычных, эканамічных, этнаграфічных асаблівасцей.

|| прым. краязна́ўчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэвальва́цыя, -і, ж. (спец.).

Афіцыйнае павышэнне залатога забеспячэння грашовай адзінкі краіны або фактычнае павышэнне яе валютнага курсу.

|| прым. рэвальвацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)