плечавы́ анат. плечево́й;

~ва́я косць — плечева́я кость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сцегнавы́ анат. бе́дренный;

~ва́я косць — бе́дренная кость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

domino [ˈdɒmɪnəʊ] n.

1. косць даміно́

2. pl. dominoes даміно́ (гульня)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

косцепадо́бны, ‑ая, ‑ае.

Выглядам і саставам падобны на косць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надкале́нны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца вышэй калена. Надкаленная косць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надлабко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над лабком. Надлабковая косць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акасцяне́лы, -ая, -ае.

1. Які ператварыўся ў косць, зацвярдзелы.

А. храсток.

2. перан. Які страціў гнуткасць, здольнасць развівацца; застылы.

А. погляд.

|| наз. акасцяне́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ключы́ца, -ы, мн. -ы, -чы́ц, ж.

Парная трубчастая косць плечавога пояса чалавека і хрыбетных жывёл, якая злучае лапатку з грудной косцю.

|| прым. ключы́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

галёначны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да галёнкі. Галёначная косць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бядро́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бядра. Бядровая косць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)