крестцо́вый анат. крыжавы́;

крестцо́вая кость крыжава́я косць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Тое, што і косць (у 1 знач.).

Сабака грыз костку.

2. Тое, што і косць (у 5 знач.).

Панскай косткі чалавек.

◊

Як костка ў горле (разм.) — пра таго (тое), што вельмі перашкаджае каму-н., даймае каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэўка,

косць нагі птушак.

т. 17, с. 183

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ба́бка², -і, ДМ -бцы, мн. -і, ба́бак, ж.

Надкапытны сустаў нагі ў жывёлы, а таксама косць гэтага сустава.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ску́ла¹, -ы, мн. -ы, скул, ж.

Выпуклая косць чэрапа ніжэй вачэй, над верхняй часткай сківіцы.

|| прым. скулавы́, -а́я, -о́е (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лакцявы́ локтево́й;

~ва́я косць — локтева́я кость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́мантавы ма́монтовый;

~вая — косць ма́монтовая кость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цемянны́ теменно́й;

~нна́я косць — теменна́я кость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трубча́сты, -ая, -ае.

1. Які мае форму трубы, трубкі.

Трубчастая косць.

2. Які складаецца з труб, трубак.

Трубчастая студня.

Трубчастае сцябло.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бядро́, -а́, мн. бёдры, -аў, н.

Частка нагі ад таза да калена.

Насіць спадніцу на бёдрах.

|| прым. бядро́вы, -ая, -ае.

Бядровая косць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)