пресе́чь сов.

1. (прервать связь) перарва́ць, перапыні́ць;

2. (прекратить) спыні́ць; (положить конец) палажы́ць кане́ц (чаму-небудзь); (уничтожить) зні́шчыць; вы́караніць;

пресе́чь в ко́рне вы́караніць; (искоренить) вы́караніць; см. пресека́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Multae manus onus levant/levius reddunt

Шмат рук аблягчаюць/робяць больш лёгкім цяжар.

Много рук облегчают/делают более лёгкой тяжесть.

бел. Грамада ‒ вялікі чалавек. Моцны статак чарадою, а людзі грамадою. Калі робіш укупе, не баліць у пупе.

рус. Семьёй и горох молотят. Верёвка крепка с повивкой, а человек с помощью. В одиночку не одолеешь и кочку, артелью и через гору впору. Где руки и охота, там спорная работа. Берись дружно, не будет грузно/тяжело. У одного с трудом, у двух смехом. Где двое работают, там и песня слышна.

фр. П faut se tenir la main (Следует держаться вместе/помогать друг другу). On ne peut se battre seul (Нельзя сражаться в одиночку).

англ. Many hands make light work (Много рук облегчают работу).

нем. Viele Hände machen schnell ein Ende (Много рук ‒ быстрый конец). Viele Hände haben bald Feierabend (Много рук ‒ быстрый конец рабочего дня).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

пресека́ть несов.

1. (прерывать связь) перарыва́ць, перапыня́ць;

2. (прекращать) спыня́ць; (класть конец) кла́сці кане́ц (чаму-небудзь); (уничтожать) знішча́ць; выкараня́ць;

пресека́ть разгово́ры спыня́ць размо́вы;

пресека́ть злоупотребле́ния кла́сці кане́ц злоўжыва́нням, спыня́ць злоўжыва́нні; см. пресе́чь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

счастли́вый в разн. знач. шчаслі́вы;

счастли́вая жизнь шчаслі́вае жыццё;

счастли́вый миг шчаслі́вы мо́мант;

счастли́вая мысль шчаслі́вая ду́мка;

счастли́вый день шчаслі́вы дзень;

счастли́вый коне́ц шчаслі́вы кане́ц;

счастли́вый паренёк шчаслі́вы хлапчы́на;

◊

счастли́вого пути́! шчаслі́вай даро́гі!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абпалі́ць

1. обже́чь; опали́ть;

а. кане́ц бервяна́ — обже́чь коне́ц бревна́;

а. кнот — обже́чь фити́ль;

а. валасы́ — опали́ть во́лосы;

дуб ~лі́ла мала́нкай — дуб опали́ло мо́лнией;

2. (сильно прокалить — глиняные изделия) обже́чь;

а. гаршкі́ — обже́чь горшки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капе́ц, -пца́ м.

1. (место для хранения овощей) бурт;

2. на́сыпь со сто́лбиком как межево́й знак;

3. разг. иску́сственный холм;

4. прост. (гибель, конец) кры́шка ж.;

тут табе́ і к. — тут тебе́ и кры́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трои́ться

1. (увеличиваться втрое) траі́цца, утро́йвацца, патро́йвацца;

2. (разделяться натрое) траі́цца;

коне́ц кана́та трои́тся кане́ц кана́та тро́іцца;

в глаза́х трои́тся у вача́х траі́цца;

бу́квы троя́тся лі́тары трая́цца;

3. страд. траі́цца, стро́йвацца, утро́йвацца, патро́йвацца; см. трои́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оста́ток м.

1. (излишек, оставшийся от чего-л.) рэ́шта, -ты ж.; рэ́шткі, -каў ед. нет, аста́так, -тку м.;

2. (оставшаяся часть, конец) аста́ча, -чы ж., аста́так, -тку м.;

оста́ток жи́зни аста́так жыцця́;

3. мат. аста́ча, -чы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АГАРО́ДЖВАННІ,

спецыфічная форма ліквідацыі абшчынных зямель і распарадкаў у еўрап. краінах у 13 — пач. 19 ст. Назва ад распачатага ў Англіі працэсу захопу і агароджвання лендлордамі абшчынных пашаў для гадоўлі на іх авечак. У 15—16 ст. развіццё тэкст. прам-сці і вял. попыт на воўну зрабілі авечкагадоўлю прыбытковай справай. Таму буйныя землеўладальнікі пачалі інтэнсіўна зганяць сялян з ворных зямель і ператвараць іх у пашу. У 16—18 ст. агароджванні былі пашыраны ў Нідэрландах, Францыі, Германіі. У 18 ст. англ. парламент узаконіў агароджванні і яны працягваліся да пач. 19 ст. Супраціўленне і паўстанні збяднелых сялян супраць агароджванняў (адно з буйнейшых у 1549 пад кіраўніцтвам Р.Кета) душыліся ўладамі. Адным з вынікаў агароджванняў быў адток сялян у прамысловасць.

Літ.:

Митрофанов В.П. Вопрос об огораживаниях в английском парламенте (конец XVI — начало XVII в.) // Проблемы истории Западной Европы развитого и позднего феодализма. Иваново, 1986.

т. 1, с. 71

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

А́ЗІМАЎ (Asimov) Айзек

(2.1.1920, в. Пятровічы Шумяцкага р-на Смаленскай вобл. — 6.4.1992),

амерыканскі пісьменнік. Праф. біяхіміі Бостанскага ун-та (з 1979). У 1923 сям’я эмігрыравала ў ЗША. Вядомасць Азімаву прынеслі аповесці і зб-кі апавяданняў пра робатаў («Я, робат», 1950; «Робаты і імперыя», 1985; «Мары робата», 1986, і інш.), раманы серыі «Канец станаўлення» («Станаўленне», 1951; «Станаўленне ў небяспецы», 1982; «Станаўленне і Зямля», 1986, і інш.) пра галактычную гісторыю чалавецтва, раманы «Канец вечнасці» (1955) і «Самі багі» (1972) — перасцярога ад бяздумнага ўмяшання ў законы развіцця прыроды і чалавецтва, навук.-папулярныя кнігі («Жыццё і энергія», 1962; «Сціслая гісторыя біялогіі», 1965; «Нейтрына», 1966, і інш.). Яго творам уласцівыя займальнасць, дакладнае абгрунтаванне навук. дапушчэнняў, уменне спалучыць навук. і фантастычнае.

Тв.:

Mind transfer. New York, 1988;

Рус. пер. — Конец вечности;

Сами боги. М., 1990;

Основание;

Основание и Империя;

Второе основание: Романы. Мн., 1992;

Камешек в небе. Мн., 1993.

т. 1, с. 164

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)