вярхо́м нареч. верхо́м;

◊ е́здзіць в. — (на кім) е́здить верхо́м (на ком)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кама́м ’пюрэ’ (петрык., Мат. Гом.). Да ком, камы́ (гл.). Нязвыклая форма (!). Адсутнасць інфармацыі не дае магчымасці зрабіць іншыя высновы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абгаво́рваць (каго, што) несов.

1. обсужда́ть; см. абгавары́ць 1;

2. огова́ривать, клевета́ть (на кого, что), спле́тничать (о ком-чём), суда́чить (о ком, чём), черни́ть, ха́ять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шыша́к I, -ка́ м.

1. кисть ж.;

ш. вінагра́ду — кисть виногра́да;

2. ком;

ш. пчол — ком пчёл

шыша́к II, -ка́ м. (старинный головной убор) шиша́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пару́піцца (аб кім, чым) сов. позабо́титься; пораде́ть (кому, чему, о ком, чём)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Камлы́га ’вялікі бясформенны кавалак, абломак цвёрдай масы, ком, глыба зямлі’ (ТСБМ, Гарэц., Нас., Др.-Падб., Яшк.), зборн. камлы́жжа ’камякі мёрзлай зямлі’ (Яўс.; бялын., Янк. I; Нас.), камлы́жына ’сухі ком зямлі на раллі, не разбіты бараной’ (Мядзв.), камлы́шка ’тс’ (Бяльк.), камлы́жыць ’рабіць шар з чаго-небудзь мяккага’ (Нас.). Утворана, відавочна, ад камлаты (гл. камель 2) пры дапамозе экспрэсіўнага суфікса ‑ыга (як касты́га < касцяны гузік; Сцяцко, Афікс. наз., 182).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́мкаць 1 ’камячыць’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах.). Гл. ком 1.

Ко́мкаць 2 ’прагна есці булку, пірог’ (Нар. лекс., Сержп. Грам.). Гл. комшыць, комсаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

даве́двацца несов.

1. узнава́ть; разузнава́ть;

2. (аб кім, чым, пра каго, што) справля́ться (о ком, чём), осведомля́ться (о ком, чём); навеща́ть, посеща́ть, прове́дывать;

1-3 см. даве́дацца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Камок ’кавалак гразкай зямлі, цеста; скамечаны ў камяк воск’ (Бяльк., ТСБМ, Сержп. Прымхі, Інстр. I, Др.-Падб.; віл., З нар. сл.), да ком (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

га́ла ж., разг.

1. (о местности) го́лое простра́нство;

2. кру́глый ком, шар (скатанный)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)